Η μεταχρονολόγηση των επιταγών ( Ελληνικό εφεύρημα )
26 Μαΐου, 2010 Σχολιάστε
Εκτός από το θέμα της αξιοπιστίας της επιταγής σχετικά με την εξόφληση μέσω αυτής οφειλής ,ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Ελληνικό εφεύρημα της μεταχρονολόγησης των επιταγών.
Η επιταγή σύμφωνα με το Ελληνικό δίκαιο είναι ένα εξιόγραφο που μεταβιβάζεται με οπισθογράφηση.Ανάλογα αξιόγραφα που εκδίδονται για εξόφληση οφειλών είναι η συναλλαγματική
και το γραμμάτιο σε διαταγή.Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι τόσο στο γραμμάτιο σε διαταγή όσο και στη συναλλαγματική αναφέρονται η ημερομηνία έκδοσης και η ημερομηνία λήξης ( πληρωμής )
ενώ στην επιταγή αναφέρεται μόνο η ημερομηνία έκδοσης.
Λογικά λοιπόν δεν είναι δυνατόν η ημερομηνία έκδοσης να είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας παράδοσης του σώματος της επιταγής από αυτή της εμφάνισης σε κάποιο κατάστημα προς εξόφληση.
Φυσικά προϋπόθεση είναι να υπάρχει στον αντίστοιχο λογαριασμό όψεως επαρκές υπόλοιπο για την κάλυψη του ποσού που ζητείται με την εμφάνιση της επιταγής.Η επιταγή και σύμφωνα με την νομοθεσία είναι πληρωτέα με την εμφάνισή της ,όπως και τα τραπεζογραμμάτια ( χαρτονομίσματα ).
Παρά ταύτα τα συναλλακτικά ήθη αποδέχονται τις μεταχρονολογημένες επιταγές και σχεδόν κανείς δεν απαιτεί εξόφληση τους πριν την ημερομηνία που αναγράφεται στο σώμα τους.Είναι λογική η ανοχή της αγοράς στην κατάσταση αυτή αφού υπάρχει σχέση εξάρτησης μεταξύ πελάτη και προμηθευτή με τον τελευταίο να έχει ιδιαίτερη ισχύ και τον πρώτο να μην επιθυμεί να δυσαρεστήσει τον πελάτη του εν μέσω μιας τέτοιας δύσκολης οικονομικής κατάστασης.Με την ανοχή λοιπόν της Πολιτείας και των πιστωτικών φορέων κυκλοφορούν στην αγορά με αναγραφόμενες επ’αυτών ημερομηνίες αρκετών μηνών έπειτα από την συναλλάγη .
Η ύπαρξη του φαινομένου συνδέεται με το μακρινό παρελθόν , όταν ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας και ειδικά το εμπόριο ,ήταν αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα.
Σήμερα αυτό δεν συμβαίνει και όλες οι υγιείς επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα χρηματοδότησης
από πιστωτικούς φορείς .Οι φορείς αυτοί ( τράπεζες ) είναι αυτοί που πρέπει να προσφέρουν πίστωση αποκλεισμένου οποιουδήποτε άλλου που εφόσον πράττει αναλόγως διαπράττει το αδίκημα της τοκογλυφίας που διώκεται από την Ελληνική νομοθεσία.Όποιος λοιπόν εκδίδει μεταχρονολογημένες επιταγές υποκαθιστά με την δράση του τις τράπεζες χωρίς να έχει την ανάλογη άδεια από την Πολιτεία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έννοια της μεταχρονολογημένης επιταγής δεν υπάρχει στην Ευρώπη.Εκεί οποιαδήποτε οφειλή εξοφλείται το αργότερο σε 45 ημέρες ,πράγμα που στις περισσότερες χώρες προβλέπεται ρητά από τον νόμο.
Παρά το ότι η τρέχουσα οικονομική συγκυρία δεν είναι η ιδανικότερη περίοδος για άμεση κατάργηση του θεσμού των μεταχρονολογημένων επιταγών και δεδομένου ότι μια τέτοια απόφαση θα προκαλούσε ιδιαίτερη αναστάτωση στην πολύπαθη αγορά , οι οικονομικοί κύκλοι της χώρας εξετάζουν με προσοχή το ενδεχόμενο της κατάργησης.Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει σταδιακά σε βάθος τριετίας ,με αντίστοιχη μείωση του χρόνου πίστωσης , διαφυλάσσοντας την ομαλή έξοδο της αγοράς από το ιδιότυπο αυτό καθεστώς.
Η κατάργηση των μεταχρονολογημένων επιταγών θα μειώσει στο ελάχιστο ,αν όχι θα αποσβέσει , το ενδεχόμενο εμφάνισης ακάλυπτων επιταγών μειώνοντας αντίστοιχα στο ελάχιστο τις επισφάλειες
στις συναλλαγές.Επίσης θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους ώστε πίστωση να προσφέρουν μόνο οι πιστωτικοί φορείς ( τράπεζες ) και όχι ιδιώτες.Η τάση της αγοράς είναι αυτή και πλέον είναι θέμα χρόνου να πραγματωθεί.
Το παραπάνω άρθρο είναι του Κου Γιώργου Ηλιάδη,προέδρου Συνδέσμου Επιχέιρήσεων Μεταφορών Βορείου Ελλάδος.