H απουσία χρηματοοικονομικού νομοθετικού πλαισίου


200

Η παντελής έλλειψη χρηματοοικονομικού  νομοθετικού πλαισίου

     Η έλλειψη αυστηρού νομοθετικού πλαισίου για τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος , είναι κατά την γνώμη μου μια από τις σοβαρότερες αιτίες της διεθνούς παγκόσμιας κρίσης .
Ένας σοβαρός κανόνας που ίσχυε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής , ήταν ο κανόνας του Glass and Steagall Act ( βλέπε σχετική ανάρτηση ) , που θεσμοθετήθηκε το 1933 ( μετά το κράχ του 1929 ) και καταργήθηκε τον Νοέμβριο του 1999 , υπό την προεδρία του Κλίντον και του προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας ( FED ) , Alan Greespan .
Ο κανόνας αυτός απαγόρευε την συνεργασία εμπορικών και επενδυτικών τραπεζών προκειμένου να προστατεύονται οι επενδυτές .
Από τον νόμο αυτόν , το μόνο που παρέμεινε μέχρι σήμερα είναι η κρατική εταιρεία FDIC ( Federal Deposit Insurance Corporate ) στις ΗΠΑ , που εγγυάται τις καταθέσεις αποταμιευτών στις εμπορικές τράπεζες ( μέχρι 100.000 δολάρια ανά τράπεζα – κάτι τέτοιο ισχύει και για την Ελλάδα , μόνο που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ ) .
Το ταμείο αυτό προστατεύει τους αποταμιευτές από χρεοκοπίες Εμπορικών Τραπεζών , δεν αφορά όμως προϊόντα Επενδυτικών Τραπεζών , όπως την προστασία των επενδυτών της επενδυτικής τράπεζας  Lehman Brothers .
Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας σε συνδυασμό με άλλους κανόνες απελευθέρωσης της αγοράς επηρέασε αρνητικά την παγκόσμια οικονομία .
Μερικοί από τους κανόνες απελευθέρωσης είναι :

  • Η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων ανά την υφήλιο .
  • Η πώληση χρηματοοικονομικών προϊόντων των εταιρειών όχι μόνο από τις χώρες του ΟΑΣΣΑ , αλλά και από περιοχές φορολογικών παραδείσων χωρίς κανέναν έλεγχο από τις αρμόδιες κρατικές αρχές .
  • Η πώληση σύνθετων χρηματοοικονομικών προϊόντων από ασφαλιστικές εταιρείες , που η γνώση τους ήταν δύσκολη ακόμη και από τους πλέον ικανούς  οικονομολόγους .
  • Η πώληση από τις εμπορικές τράπεζες προϊόντων Επενδυτικών Τραπεζών που σε πολλές περιπτώσεις αναφέρονται σαν προϊόντα εγγυημένου κεφαλαίου ( τα ομόλογα εγγυημένου κεφαλαίου της Lehman Brothers που πουλήθηκαν στην Ελλάδα από την τράπεζα Citibank σε επιφανείς πελάτες της ( private banking ) , χωρίς να ελεγχθεί το προϊόν από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς του Ηνωμένου Βασιλείου .
  • Η δυνατότητα των ασφαλιστικών ταμείων της κοινωνικής ασφάλισης να επενδύουν σε μετοχές αλλά και σύνθετα προϊόντα παραγώγων ( ομόλογα που αγόρασαν στην Ελλάδα τα ασφαλιστικά ταμεία το 2007 ), χωρίς την επιστημονική ανάλυση από επενδυτικές εταιρείες .
  • Οι επενδύσεις σε κάθε είδους οικοδομική δραστηριότητα από funds που δεν δίνουν στοιχεία των οικονομικών καταστάσεών τους .

Γενικά , η πλήρης απελευθέρωση του νομοθετικού πλαισίου του χρηματοοικονομικού τομέα , είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν φαινόμενα χρεοκοπίας Τραπεζικών ιδρυμάτων με τεράστιες συνέπειες για την παγκόσμια και την Ελληνική Οικονομία .

     Σήμερα , οι ηγέτες της Ευρώπης αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας , δεν φαίνονται διατεθειμένοι να θέσουν αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο στον χρηματοοικονομικό τομέα , αλλά επιτρέπουν στις τράπεζες να μην συμμορφώνονται με τελεσίδικες αποφάσεις της δικαιοσύνης .


ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.