Ίσως μας σώσουν τα «ξύλινα τείχη»

blacklista.gr

ΞΥΛΙΝΑ ΤΕΙΧΗ ΚΑΙ ΔΕΙΚΤΗΣ   ΞΗΡΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ

Με μια στροφή της Ελληνική πολιτείας τους τελευταίους μήνες , με νομοθετήματα που προωθούνται για την ενδυνάμωση του ρόλου της Ελληνικής ναυτιλίας , και με την ανεργία να χτυπάει κόκκινο , η φράση «μάνα θα πάω στα καράβια» , μάλλον θα γίνει επίκαιρη και θα μας θυμίζει την δεκαετία του ΄60 .
Οι Έλληνες εφοπλιστές , με την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου και ιδιαίτερα της Κινεζικής ζήτησης πρώτων υλών ( 2002 και μετέπειτα , με ορίζοντα τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου ) , προέβλεψαν την αύξηση της ζήτησης της χωρητικότητας και κινήθηκαν άμεσα .
Με την ανακοίνωση των νέων κανονισμών για πλοία διπλών τοιχωμάτων για τα Τάνκερς , οι  Έλληνες πλοιοκτήτες έσπευσαν να δώσουν μαζικές παραγγελίες για τέτοια πλοία , κλείνοντας τα ναυπηγεία για περίπου μια πενταετία .
Επιπρόσθετα οι τιμές του σκραπ (εμπόριο παλαιών μετάλλων ) λόγω της συνεχούς Κινεζικής ζήτησης , οδήγησαν έναν μεγάλο αριθμό πλοίων στα διαλυτήρια . Αποτέλεσμα , περιορισμένη χωρητικότητα και αυξημένη μεταφορική ζήτηση .
Στην συνέχεια η Κίνα , ανέπτυξε ραγδαία τον τομέα της σιδηροβιομηχανίας , απαραίτητη για τις κατασκευές των έργων της Ολυμπιάδας και οι απαιτήσεις μεταφοράς πρώτων υλών και ιδιαίτερα σιδηρομεταλλεύματος και άνθρακα αυξήθηκαν κατακόρυφα .
Με αυτόν τον τρόπο η ναυλαγορά ξηρού φορτίου ( δείκτης κόστους ναύλωσης ) , εκτινάχθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα με τα ανώτατα σημεία της να ξεπερνούν και την πιο καλπάζουσα φαντασία και τα ρεκόρ να καταρρίπτονται καθημερινά .
Βεβαίως υπήρξαν και μεγάλες διακυμάνσεις που ουσιαστικά οφείλονται κυρίως στην Κινεζική εισαγωγική πολιτική για την αποφυγή υπερθέρμανσης της οικονομίας τους ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης βρίσκονταν σταθερά σε διψήφια νούμερα .
Είναι φανερό ότι αυτό δεν μπορούσε να συνεχισθεί επ άπειρον. Με την χρηματοοικονομική κρίση που άρχισε στις ΗΠΑ και εξαπλώθηκε και στον υπόλοιπο κόσμο , και την ολοκλήρωση της Ολυμπιάδας , επήλθε κάθετη πτώση της ζήτησης για μεγάλο χρονικό διάστημα των πρώτων υλών από την Κινεζική αγορά . Τα ναύλα οδηγήθηκαν σε κάθετη πτώση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα .
Για να γίνει κατανοητή η πτώση αυτή αναφέρω ότι ο δείκτης της ναυλαγοράς ξηρού φορτίου που ονομάζεται BDI ( Baltic Dry Index ) , έφθασε στο ανώτερο καταγεγραμμένο επίπεδο των 11793 μονάδων στις 20 Μαΐου του 2008 με χαρακτηριστικές χρονοναυλώσεις στα Capers*( 180000 dwt ) τα 230000 δολάρια ημερησίως , τα Panamaxes* ( 75000 dwt ) τα 85000 δολάρια , τα Supramax* ( 52000 – 55000 dwt ) τα 65000 δολάρια και τα Handy* ( 30000 dwt ) από 35000 έως 58000 δολάρια ημερησίως .
Στις 5 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους , ο δείκτης είχε πέσει στις 663 μονάδες με χρονοναυλώσεις στα Panamax από 2000 έως 8250 δολάρια ημερησίως και τα Supramax από 2250 έως και 5000 ημερησίως .
Κατά την διάρκεια του 2009 , η ναυλαγορά σταθεροποιήθηκε σε αποδεκτά επίπεδα με διακυμάνσεις , ξεπερνώντας και τις 4000 μονάδες .
Όπως είναι κατανοητό η εξαετής αυτή άνθηση , έστρεψε τους πλοιοκτήτες σε νεότευκτα σκάφη με παραγγελίες σκαφών μετά το 2006 – 2007 και παραδόσεις από το 2007 έως το 2012 .
Μέσα στο  2010 παρεδόθησαν περίπου 70  εκατομμύρια τόνοι νεότευκτων σκαφών .
Αυτό δημιουργεί ένα επιπρόσθετο πρόβλημα στην ναυλαγορά , αλλά με την Κινεζική πολιτική ανάπτυξης της ενδοχώρας με 20ετές πρόγραμμα και την αυξημένη ζήτηση πρώτων υλών – το 2009 εισήγαγαν πάνω από 500 εκατομμύρια τόνους σιδηρομεταλλεύματος – υπήρξε μια ισορροπία που συνεχίστηκε λόγω και την ανατίμησης του Κινεζικού νομίσματος , επιβεβλημένης κατά κάποιους , λόγω της ανόδου της οικονομίας της χώρας που είχε όμως και ως αποτέλεσμα την μείωση των εισαγωγών για ένα μικρό διάστημα έως ότου καθιερωθεί η νέα ισοτιμία .
Με την είσοδο της Κίνας στην αγορά πρώτων υλών , έχοντας ανατιμημένο το νόμισμα της , επιτρέποντας έτσι χαμηλότερες τιμές των προς εισαγωγή προϊόντων και κατ’ επέκταση ίσως μεγαλύτερες εισαγωγές την εποχιακή προσφορά σιτηρών από τις παραγωγικές χώρες , θα πρέπει να περιμένουμε μια άνοδο της ναυλαγοράς που θα εξαρτηθεί όμως και από τον αριθμό των νεότευκτων που θα παραδοθούν τους επόμενους μήνες , αλλά και την ανάγκη να οδηγηθούν στα διαλυτήρια τα παλαιότερης ηλικίας πλοία , για να επέλθει μια ισορροπία στην προσφορά και την ζήτηση .
Αναλυτές , υποστηρίζουν την αύξηση στις τιμές της ναυλαγοράς στο 12,5 %  έως το 2020 .
Το προσεχές μέλλον λοιπόν της Ελλάδας ίσως ανήκει στην ελληνική ναυτιλία , η οποία συνεχίζει να είναι πρώτη και με διαφορά από τον δεύτερο , στην παγκόσμια ναυτιλία .
Εάν στηριχθεί , ως οφείλεται ( η άρση του καμποτάζ είναι προς την σωστή κατεύθυνση ) , μπορεί να γίνει ο κινητήριος μοχλός της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας .

*Κατηγορίες πλοίων ξηρού φορτίου .

Very Large Ore Carriers ( VLOC ) 
Πολύ μεγάλα πλοία μεταφοράς μεταλλευμάτων με χωρητικότητα πάν από 200000 dwt .Είναι ένας σχετικά νέος κλάδος με τα VLOCs να έχουν δημιουργηθεί για να εκμεταλλευτούν οικονομίες κλίμακας εξυπηρετώντας δρομολόγια μεταφοράς σιδηρομεταλλεύματα μακρυνών αποστάσεων .
Capesize 
Έχουν χωρητικότητα από 110000 έως 199999 dwt . Μόνο τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου έχουν την υποδομή να φιλοξενήσουν πλοία αυτού του μεγέθους . Χρησιμοποιούνται κυρίως για την μεταφορά σιδηρομεταλευμμάτων ή άνθρακα και σε μικρότερο βαθμό δημητριακών προϊόντων σε δρομολόγια μακρυνών αποστάσεων .
Post – Panamax 
Είναι πλοία χωρητικότητας από 80000 έως 109999 dwt .Έχουν μικρότερο βύθισμα και μεγαλύτερο πλάτος από τα πλοία τύπου panamax , με μεγαλύτερη ικανότητα μεταφοράς φορτίου . Είναι σχεδιασμένα για μεταφορά φορτίων υψηλών κυβικών σε λιμάνια με περιορισμένο βάθος αν και δεν έχουν την δυνατότητα να διασχίσουν την διώρυγα του Παναμά .
Panamax 
Τα πλοία αυτού του τύπου έχουν χωρητικότητα από 60000 έως 79999 dwt . Μεταφέρουν άνθρακα , σιδηρομεταλλεύματα , σιτηρά και σε μικρότερο βαθμό προϊόντα χάλυβα , τσιμέντο και λιπάσματα .
Μπορούν να διασχίσουν την διώρυγα του Παναμά έχοντας το πλεονέκτημα σε σχέση με άλλου τύπου πλοία . Τα περισσότερα πλοία τύπου Panamax δεν διαθέτουν εξοπλισμό φορτοεκφόρτωσης και εξαρτώνται από τις εγκαταστάσεις των λιμανιών στα οποία δένουν , Υπάρχει ένας μικρός αριθμός πλοίων που φέρουν γερανούς και μπορούν να προσεγγίζουν λιμάνια με περιορισμένες φορτοεκφορτωτικές υποδομές .
Handymax/Supramax
Είναι πλοία που μπορούν να μεταφέρουν φορτία από 40000 έως 59999 dwt .Επιχειρούν σε ένα μεγάλο εύρος παγκοσμίων ναυτικών διαδρομών μεταφέροντας κυρίως σπόρους και minor bulks ( λιπάσματα , ζάχαρη , τσιμέντο κ.α. ) . Στην κατηγορία Handymax ανήκει η υποκατηγορία Supramax με πλοία από 50000 έως 59999 τόνους , τα οποία διαθέτουν εξοπλισμό φορτοεκφόρτωσης καθώς μεταφέρουν γερανούς και προσεγγίζουν σε χωρητικότητα τα πλοία τύπου Panamax .
Handysize 
Τα πλοία αυτού του τύπου έχουν χωρητικότητα μέχρι 39999 dwt .Μεταφέρουν κυρίως minor bulks και επιχειρούν σε τοπικές διαδρομές . Τα πλοία τύπου Handysize είναι ευέλικτα καθώς μπορούν να προσεγγίσουν λιμάνια με περιορισμούς στο βάθος και στο μήκος . Φέρουν εξοπλισμό φορτοεκφόρτωσης και μπορούν να προσεγγίζουν λιμάνια με περιορισμένες υποδομές .

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

 

Οι 47 φορολογικοί παράδεισοι .

blacklista.gr

ΟΙ 47 ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ

Κατάλογο  με τους 47 φορολογικούς παραδείσους που δεν έχουν συνάψει σύμβαση διοικητικής συνδρομής στον φορολογικό τομέα με την Ελλάδα , δημοσιοποίησε το υπουργείο Οικονομικών .

Συγκεκριμένα , με απόφαση του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου , καθορίστηκαν τα μη συνεργάσιμα κράτη για το έτος 2012 .

Μη συνεργάσιμα κράτη είναι εκείνα που :

• Δεν είναι κράτη –  μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,
• Η κατάστασή τους σχετικά με την διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών σε φορολογικά θέματα έχει εξεταστεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης ( Ο.Ο.Σ.Α. ) και δεν έχουν υπογράψει σύμβαση διοικητικής συνδρομής στον φορολογικό τομέα .
• Δεν έχουν υπογράψει σύμβαση διοικητικής συνδρομής με τουλάχιστον 12 άλλα κράτη .

Στην σχετική λίστα περιλαμβάνονται οι εξής χώρες :

1. Ανδόρα .
2. Ανγκουίλα .
3. Αντίγκουα και Μπαρμπούντα .
4. Αρούμπα .
5. Μπαχάμες .
6. Μπαχρέιν .
7. Μπαρμπάντος .
8. Βερμούδες .
9. Μπελίζ .
10. Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι .
11. Μρουνέι .
12. Νήσοι Κέιμαν .
13. Νήσοι Κουκ .
14. Κόστα Ρίκα .
15. Χιλή .
16. Ντομίνικα .
17. Γιβραλτάρ .
18. Γρενάδα .
19. Γουατεμάλα .
20. Γκέρνσεϋ .
21. Νήσος Μαν .
22. Τζέρσεϋ .
23. Λίβανος .
24. Λιβερία .
25. Λιχνεστάιν .
26. Μαλαισία ,
27. Νήσοι Μάρσαλ .
28. Μοντσεράτ .
29. Μαυρίκιος .
30. Μονακό .
31. Ναουρού .
32. Ολλανδικές Αντίλες .
33. Σκόπια .
34. Νιούε .
35. Παναμάς .
36. Φιλιππίνες .
37. Αγία Λουκία .
38. ‘Αγιος Χριστόφορος και Νέβις .
39. ‘Αγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες .
40. Σαμόα .
41. Σεϋχέλες .
42. Σιγκαπούρη .
43. Νήσοι Τέρκς και Κάικος .
44. Παρθένοι νήσοι των ΗΠΑ .
45. Βανουάτου .
46. Ουρουγουάη .
47. Χόνγκ – Κόνγκ .

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

 

Η υπερβολική ανεξαρτησία ΕΚΤ , FED και Bundesbank

blacklista.gr

Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΕΚΤ ΚΑΙ FED

     Ορίζοντας την ΕΚΤ υπεύθυνη για την άσκηση της ενιαίας νομισματικής πολιτικής , οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις του Μάαστριχ , κλήθηκαν να επιλέξουν το μοντέλο της κεντρικής τράπεζας στα πρότυπα του οποίου θα οικοδομούνταν η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο πολιτικής .
Δύο υπήρξαν τα μοντέλα τραπεζών , ένα από τα οποία έπρεπε να επιλεγεί ώστε να αποτελέσει το πρότυπο της ΕΚΤ .
Το ένα ήταν το αγγλο-γαλλικό πρότυπο , σύμφωνα με το οποίο η κεντρική τράπεζα θέτει και επιδιώκει πολλούς στόχους όπως η σταθερότητα των τιμών , η σταθεροποίηση του επιχειρηματικού κύκλου , η διατήρηση υψηλού ποσοστού απασχόλησης και η οικονομική σταθερότητα .
Στο πρότυπο αυτό , η σταθερότητα των τιμών είναι ένας μόνο από τους στόχους και δεν τυγχάνει κάποιας προνομιακής μεταχείρισης .
Το πρότυπο αυτό χαρακτηρίζεται από την πολιτική εξάρτησης της κεντρικής τράπεζα , δηλαδή , οι αποφάσεις νομισματικής πολιτικής εξαρτώνται πάντα από την έγκριση της κυβέρνησης (συγκεκριμένα από την έγκριση του υπουργού οικονομικών ) .
Η απόφαση π.χ. για αύξηση ή μείωση του επιτοκίου λαμβάνεται από τον εκάστοτε υπουργό οικονομικών .
Αντιθέτως , σύμφωνα με το άλλο πρότυπο , το γερμανικό , πρωταρχικός στόχος της κεντρικής τράπεζας αποτελεί η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών .
Παρόλο που μπορεί να επιδιώξει και άλλους στόχους , το γεγονός αυτό βρίσκεται πάντα υπό την αίρεση ότι η επιδίωξη αυτή δεν θα θέτει σε κίνδυνο της σταθερότητα των τιμών .
Όσον αφορά την σχέση εξάρτησης της κεντρικής τράπεζας και της πολιτικής εξουσίας , η αρχή που διέπει πάντα το γερμανικό πρότυπο είναι η πολιτική ανεξαρτησία .
Στην περίπτωση αυτή , οι αποφάσεις σχετικά με τα επιτόκια λαμβάνονται πάντα από την κεντρική τράπεζα χωρίς να παρεμβαίνουν οι πολιτικές αρχές .
Η αρχή αυτή αναφέρεται ξεκάθαρα στον κανονισμό της κεντρικής τράπεζας και τηρείται ευλαβικά από τις αρχές της τράπεζας .
Στην πραγματικότητα , δηλαδή , οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έπρεπε να επιλέξουν ανάμεσα στην επιδίωξη πολλών και διαφορετικών στόχων και πολιτικής εξάρτησης και στην επιδίωξη ενός μόνου κύριου στόχου , αυτού της σταθερότητας των τιμών και της πολιτικής ανεξαρτησίας .
Από τα δύο πρότυπα επιλέχθηκε τελικά κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων της συνθήκης του Μάαστριχ , το γερμανικό πρότυπο , της Bundesbank .
Δύο είναι οι κύριοι λόγοι επικράτησης του .
Ο ένας έχει σχέση με μια φιλοσοφική εξέλιξη , δηλαδή την μονεταριστική ( δείτε σχετική ανάρτηση ) αντεπανάσταση , ενώ ο άλλος με την στρατηγική θέση της Γερμανίας στην πορεία προς την ΟΝΕ .
Αυτό άλλωστε , φαίνεται ξεκάθαρα και από την ανάλυση του καταστατικού της ΕΚΤ , που είναι ενσωματωμένος στην Συνθήκη του Μάαστριχ .
Η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο και η υλοποίηση άλλων «δευτερευόντων» στόχων δεν θα πρέπει να παρεμποδίζουν την επίτευξη του πρωτεύοντος που είναι η σταθερότητα των τιμών .
Επίσης η Συνθήκη είναι πολύ σαφής όσον αφορά την πολιτική ανεξαρτησία
Η αρχή αυτή διατυπώνεται με πολύ αυστηρή γλώσσα στο άρθρο 107 .
Επιπλέον , η Συνθήκη αναγνωρίζει ότι η πολιτική ανεξαρτησία είναι μια αναγκαία συνθήκη για την διασφάλιση της σταθερότητας των τιμών .
Διότι , αν δεν υπάρχει πολιτική ανεξαρτησία , η κεντρική τράπεζα μπορεί να υποχρεωθεί να εκτυπώσει χρήματα για να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού με αποτέλεσμα την αύξηση του πληθωρισμού .
Ο άλλος λόγος που οδήγησε στην υιοθέτηση του γερμανικού προτύπου και ο πλέον σοβαρός κατά την ταπεινή μου άποψη , είναι όπως προανέφερα , η ξεχωριστή στρατηγική θέση της Γερμανίας .
Η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας , η Bundesbank , είχε στηρίξει την στρατηγική της στην διατήρηση ενός χαμηλού ρυθμού πληθωρισμού με κάθε κόστος , κάτι και το οποίο κατάφεραν να επιτύχουν .
Έτσι , οι γερμανικές αρχές με την είσοδό τους στην νομισματική ένωση , αντιμετώπισαν τον κίνδυνο να αναγκαστούν να δεχθούν υψηλότερο πληθωρισμό .
Για να μειωθεί ο κίνδυνος αυτός , επέμειναν να δημιουργηθεί μια κεντρική τράπεζα που θα ήταν ακόμη πιο αυστηρή όσον αφορά στον πληθωρισμό ( οι  Γερμανοί έχουν ψύχωση με τον πληθωρισμό , δείτε και σχετική ανάρτηση ) απ’ ότι οι ίδιες και για να αποδεχθούν την συμμετοχή τους στην Νομισματική Ένωση , οι γερμανικές αρχές επέμεναν να έχουν μια ΕΚΤ η οποία να δίνει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα στην σταθερότητα των τιμών απ’ ότι η Bundesbank .
Υπό την απειλή της μή συμμετοχής τους , οι γερμανικές αρχές τελικά πέτυχαν τον στόχο τους , κάτι που αναμφισβήτητα το οφείλουν και στην μονεταριστική αντίληψη των περισσότερων διοικητών των κεντρικών τραπεζών .
Σημαντική για την «εύρυθμη» λειτουργία της ΕΚΤ , είναι η ανεξαρτησία της , η δυνατότητα δηλαδή να χαράζει και να εφαρμόζει την πολιτική της χωρίς να παρεμβαίνει κανένας στο έργο της .
Η ανεξαρτησία της ΕΚΤ και των Εθνικών Κρατικών Τραπεζών της ευρωζώνης από πολιτικές επιρροές αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του νομισματικού συστήματος της ζώνης του ευρώ , καθώς συντελεί στην διατήρηση της σταθερότητας την τιμών .
Η εν λόγω ανεξαρτησία θεμελιώνεται και κατοχυρώνεται με την Συνθήκη ΕΚ και το Καταστικό του ΕΣΚΤ , κάτι που της προσδίδει «συνταγματική» υπόσταση .
Τώρα , με βάση τα παραπάνω , ας κάνουμε μια αντιπαράθεση του βαθμού ανεξαρτησίας που διέπει την ΕΚΤ , την FED και την Bundesbank .
Ως προς τον βαθμό ανεξαρτησίας της ΕΚΤ σε σύγκριση με την ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ (FED ) , η πρώτη παρουσιάζει μεγαλύτερο βαθμό ανεξαρτησίας και μικρότερο βαθμό ελέγχου από τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα .
Η ΕΚΤ , υπερτερεί ακόμα και της Bundesbank , η οποία υπήρξε το πρότυπό της και στην οποία οι Γερμανοί παραχώρησαν σημαντικό βαθμό ανεξαρτησίας μιας και η εμμονή τους στην αντιπληθωριστική πολιτική , τους επέβαλλε μια τόσο σοβαρή παραχώρηση ,
Αν θέλαμε να ιεραρχήσουμε τα τρία ιδρύματα ανάλογα με το πόσο ανεξάρτητα είναι , θα τοποθετούσαμε πρώτη την ΕΚΤ , δεύτερη την Bundesbank και τρίτη την FED .
Ενδεικτικό της διαπίστωσης αυτής είναι το γεγονός , ότι παρόλο που οι διοικητές των δύο κεντρικών τραπεζών , ΕΚΤ και FED , πρέπει να εμφανίζονται τακτικά ενώπιον του κοινοβουλίου , οι συνέπειες είναι πολύ διαφορετικές .
Όταν για παράδειγμα , ο διοικητής της FED εμφανίζεται ενώπιον του Κογκρέσου , έρχεται αντιμέτωπος με έναν θεσμό που μπορεί να αλλάξει τον κανονισμό του Federal Reserve ( ομοσπονδιακού αποθέματος ) , με ένα απλό πλειοψηφικό σύστημα .
Συνεπώς , δεν μπορεί να αδιαφορεί συστηματικά για την γνώμη των μελών του Κογκρέσου .
Κάτι ανάλογο ισχύει και για την κεντρική τράπεζα της Γερμανίας , καθώς μια απλή πλειοψηφία στο γερμανικό κοινοβούλιο μπορεί να αλλάξει τον κανονισμό της Bundesbank .
Αντίθετα , όταν ο διοικητής της ΕΚΤ εμφανίζεται ενώπιον του ευρωκοινοβουλίου έχει να αντιμετωπίσει έναν θεσμό που δεν διαθέτει καμία αρμοδιότητα να αλλάξει τον κανονισμό της ΕΚΤ .
Ο κανονισμός μπορεί να αλλάξει μόνο με την αλλαγή της Συνθήκης , γεγονός που απαιτεί ομοφωνία ( και όχι πλειοψηφία ) , εκ μέρους των χωρών μελών της ΕΕ .
Γι ‘ αυτό η ΕΚΤ αποτελεί ένα «ίδρυμα» στο οποίο δόθηκε υπέρμετρη ανεξαρτησία συγκριτικά με άλλες κεντρικές τράπεζες , ενώ ο βαθμός ελέγχου της φαίνεται να είναι μικρότερος από εκείνον των άλλων κεντρικών τραπεζών .
Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με την θεωρία πως ο έλεγχος πρέπει να αυξάνεται παράλληλα με τον βαθμό ανεξαρτησίας .
Επιπλέον , ένα άλλο σημαντικό γεγονός που έρχεται να επιβεβαιώσει την αρχική παρατήρηση , είναι ότι εξαιτίας των περιορισμένων αρμοδιοτήτων – ευθυνών της , η ΕΚΤ δεν έχει να λογοδοτήσει παρά μόνο για την αντιπληθωριστική της πολιτική .
Η Συνθήκη δεν διευκρινίζει άλλους στόχους για την ΕΚΤ πέραν αυτού της διατήρησης της σταθερότητας των τιμών , ενώ δεν αποσαφηνίζει και το περιεχόμενο της έννοιας της σταθερότητας των τιμών .
Εκμεταλλευόμενη , έτσι , την ασάφεια της Συνθήκης η ΕΚΤ επιχείρησε να καλύψει μόνη της το κενό , ορίζοντας τον στόχο αυτόν ως πρωταρχικό και διασαφηνίζοντάς τον με τον προαναφερόμενο ποσοτικό προσδιορισμό της σταθερότητας των τιμών .
Με τον τρόπο αυτόν περιορίστηκε το πεδίο των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών της για τις οποίες θα μπορούσε να ελεγχθεί και να λογοδοτήσει η ΕΚΤ .
Αντίθετα με ότι συμβαίνει με την ΕΚΤ , το εύρος των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών της FED είναι μεγαλύτερο .
Η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ , επί παραδείγματι , θεωρείται υπόλογη βάσει νόμου και για τις όποιες μεταβολές στον ποσοστό ανεργίας .
Έτσι , ο βαθμός στον οποίον είναι υπόλογη είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της ΕΚΤ .
Δεν υπάρχουν λοιπόν πολιτικοί θεσμοί άσκησης ελέγχου επί των πράξεων και των αποδόσεων της ΕΚΤ , και λόγω του ασαφούς ορισμού των στόχων της ( πλην της σταθερότητας των τιμών ) , έχει περιορίσει την ουσία τον τομέα των ευθυνών της στον πληθωρισμό , έτσι ώστε να θεωρείται υπόλογη μόνο για τις αντιπληθωριστικές της επιδόσεις .

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.