Ποιοί πλήρωσαν τον Hitler …
29 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Mohamed A. Εl Erian ή Deven Sharma ;;;;
26 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Στην χρεοκοπία της Ελλάδας έπειτα από τρία χρόνια ποντάρει ο Μohamed El-Erian ,διευθύνων σύμβουλος της Pimco.
H Pimco ( Pacific Investment Management Company ,LLC ) , είναι μια εταιρεία διαχείρισης παγκόσμιων επενδύσεων που εδρεύει στο Newport Beach της Καλιφόρνιας. ( έτος ίδρυσης 1971 ).
Όπως λοιπόν επισημαίνει ο El-Erian στο Buttonwood Gathering της Νέας Υόρκης , η Ελλάδα είναι πιθανόν να χρεοκοπήσει , εξέλιξη συμφέρουσα τόσο για την ίδια την χώρα , όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση ( δεν ξέρω πόσο συμφέρουσα θα είναι για την Γερμανία ).
Και συνεχίζει…
Χωρίς μία νοικοκυρεμένη αναδιάρθρωση , η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να εγκλωβιστεί σε ένα σπιράλ διάρκειας 10 ετών με υψηλή ανεργία και χαμηλή ανάπτυξη , όπως έχει συμβεί στην Ασία και την Λατινική Αμερική .
Το δημοσιονομικό πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. με στόχο την προσαρμογή του ελληνικού χρέους θα απαιτήσει τεράστιες θυσίες όσον αφορά την ανάπτυξη , χωρίς και πάλι να αποφευχθεί η αύξηση του χρέους στο μέλλον .
Η Ευρώπη έχει αποδείξει την ικανότητά της να καταφέρνει αλλαγές που οι άνθρωποι δεν πίστευαν ότι θα γίνουν.
Είναι για το συμφέρον της περιοχής να χρεοκοπήσει η Ελλάδα καθώς η εναλλακτική λύση δεν υπόσχεται ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης .
Την άποψη του El-Erian δεν φαίνεται να συμμερίζεται ο πρόεδρος της Standard & Poor’s , Deven Sharma .
H Standard & Poor’s ( S & P ) είναι εταιρεία παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών . Στην ουσία πρόκειται για ένα τμήμα της Hill Companies McGraw που δημοσιεύει οικονομικές έρευνες και αναλύσεις σχετικά με αποθεματικά και ομόλογα .
Μιλώντας λοιπόν ο Deven Sharma στην ίδια εκδήλωση στην Νέα Υόρκη , δήλωσε ότι δεν πιστεύει στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας και ότι ο σχεδιασμός ήταν ανέκαθεν να βρεθεί μια συλλογική λύση στην Ευρωπαϊκή Ένωση .
Αναφορικά με τον κίνδυνο διάλυσης την Ευρωζώνης ο Sharma ανέφερε ότι απομένει μια σειρά επιλογών αναφορικά με την πολιτική των νομισματικών αρχών .
Υπάρχει μεγάλος ζήλος να μείνει ενωμένη η περιοχή του ευρώ από πλευράς πολιτικής .
Για τον Sharma η πιθανότητα χρεοκοπίας είναι πιο υψηλή για περισσότερο κερδοσκοπικές αγορές ή αναδυόμενες αγορές με γεωπολιτικούς κινδύνους στον ορίζοντα .
Προσωπικά ασπάζομαι την πλέον εμπεριστατωμένη άποψη του El-Erian και πιστεύω πως τελικά οδηγούμαστε ( φυσικά εξ ανάγκης ) στην αναδιάρθρωση του χρέους ( ελεγχόμενη χρεοκοπία ).
Το θέμα φυσικά είναι , να υπάρξουν κινήσεις με την διαδικασία του κατεπείγοντος και χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. ( θα ‘θελα να δω πως θα αντιδρούσε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η «φίλη μας» Γερμανία .. ) .
Όσο επαφυόμαστε στην σημερινή οικονομική πολιτική , το μόνο που καταφέρνουμε είναι οι θυσίες του Έλληνα πολίτη και της χώρας γενικότερα ( σε τουλάχιστον μία εξαντλητική δεκαετία ) , να παραμένουν χωρίς ουσία και χωρίς αντίκρισμα .
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ …
Aναδιάρθρωση του χρέους ( κοινώς , πτώχευση )
26 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Νουριέλ Ρουμπίνι |
Εκτός ελέγχου οι ακάλυπτες επιταγές .
15 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Ξεπέρασε το 1.3 δισ. € η αξία απλήρωτων συναλλαγματικών και ακάλυπτων επιταγών στο οχτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου , σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας Τειρεσίας Α.Ε.
Σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα η βελτίωση φαντάζει εντυπωσιακή αφού στο οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου 2009 η αξία ακάλυπτων επιταγών και απλήρωτων συναλλαγματικών ήταν σχεδόν διπλάσια ξεπερνώντας τα 2,3 δισ. € .( φυσικά δεν αναφέρει τον αριθμό των επιταγών και συναλλαγματικών που εξεδόθησαν και διακινήθηκαν στα χρονικά αυτά διαστήματα …. ).
Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της εταιρείας Τειρεσίας που δόθηκαν στην δημοσιότητα δείχνουν ότι στο διάστημα Ιανουαρίου – Αυγούστου εκδόθηκαν 124511 επιταγές που έμειναν ακάλυπτες δημιουργώντας μαύρη τρύπα 1,155 δισ.€ στην αγορά.
Στο ίδιο διάστημα , 90020 συναλλαγματικές αξίας 147,8 εκατ.€ έμειναν απλήρωτες ανεβάζοντας τα συνολικά «φέσια» σε 1,302 δισ.€ .
Η μαύρη λίστα του Τειρεσία , άλλωστε , έχει αυξηθεί δραματικά και ήδη οι εγγραφές φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων στα «τεφτέρια» του έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο , παρά τις πρόσφατες ρυθμίσεις για περιορισμό του χρόνου τήρησης των δυσμενών στοιχείων στις μαύρες λίστες.
Mλοκάρουν τις πιστωτικές ….
14 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
-
Να εξοφλήσουν το συνολικό ύψος της οφειλής , πλέον τόκων και εξόδων μέσα σε διάστημα 5 ημερών από την επίδοση του δικογράφου .
-
Να επιστρέψουν την πιστωτική τους κάρτα .
Πλαφόν στα επιτόκια πιστωτικών καρτών .
7 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Την ώρα που οι υπερχρεωμένοι Έλληνες πασχίζουν να εξυπηρετήσουν χρέη από κάρτες με επιτόκια που ξεπερνούν και το 20% , στην άλλη όχθη του Ατλαντικού το ρεύμα γυρίζει εναντίον των τραπεζιτών , καθώς αναμένεται η συζήτηση στην Γερουσία τροπολογίας , που θα επιτρέψει την επιβολή ανώτατων ορίων στα επιτόκια .
Οι Έλληνες τραπεζίτες υπερασπίζονται με υπερβάλλοντα ζήλο το αυτονόητο … των χρεώσεων κατά το δοκούν στις πιστωτικές κάρτες , αψηφώντας ακόμη και την νομολογία του Αρείου Πάγου .
Στην επί συλλογικής αγωγής , ιστορική απόφαση του 1219/2001 , ο Άρειος Πάγος ορίζει ανώτατα όρια στα επιτόκια , τονίζοντας τα ακόλουθα ( σελ .34 ) : «Τα εξωτραπεζικά επιτόκια παρά τον περιορισμό τους στις εξωτραπεζικές συναλλαγές δεν παύουν να έχουν γενικότερη κοινωνικοοικονομική σημασία και ν’ αφορούν και τις τραπεζικές συμβατικές σχέσεις . Ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος στην ελεύθερη διαμόρφωση των τραπεζικών επιτοκίων είναι η συμπίεση τους κάτω από τα όρια των εξωτραπεζικών . Έτσι η συμφωνία για επιτόκια που υπερβαίνουν τα ανώτατα αυτά όρια δεν παύει να απαγορεύεται από τον νόμο ( ΑΚ 281 )» .
Στις ΗΠΑ , την πατρίδα της τραπεζικής ασυδοσίας , την οποία ακολούθησαν αρκετά χρόνια αργότερα οι ευρωπαϊκές χώρες και η Ελλάδα στην ίδια κατεύθυνση , διαμορφώνεται ισχυρό πολιτικό ρεύμα υπέρ της επανόδου στο παλαιότερο καθεστώς του καθορισμού ανώτατων ορίων .
Όπως μετέδωσε το Bloomberg , γερουσιαστής κατέθεσε τροπολογία στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για την ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος , όπου προτείνει να επανέλθει η δυνατότητα κάθε πολιτείας να επιβάλει όρια στα επιτόκια των πιστωτικών καρτών.
Στις ΗΠΑ , η τραπεζική ασυδοσία επικράτησε μετά το 1978 , όταν το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι οι πολιτείες δεν έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν όρια επιτοκίων διαφορετικά από αυτά που ισχύουν στην πολιτεία όπου είναι εγκατεστημένη η τράπεζα που εκδίδει μια πιστωτική κάρτα.
Αυτό άνοιξε ένα τεράστιο παράθυρο στις απαγορεύσεις των πολιτειών για υπερβολικά επιτόκια. Ορισμένες μικρές πολιτείες ( Ντελάγουερ , Νότια Ντακότα κ.α.) , «εξαγοράσθηκαν» από ισχυρά τραπεζικά συμφέροντα και κατήργησαν τα δικά τους όρια επιτοκίων .
Στη συνέχεια , οι τράπεζες εγκατέστησαν σε αυτές τις πολιτείες , τις θυγατρικές τους που εκδίδουν πιστωτικές κάρτες και άρχισαν να δανείζουν τους πελάτες τους στις υπόλοιπες πολιτείες των ΗΠΑ , χωρίς να δεσμεύονται από τα εκεί ισχύοντα όρια.
Με αυτή την αρκετά μακριά παράκαμψη πέτυχαν για πρώτη φορά οι τραπεζίτες διεθνώς να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες , χωρίς να επηρεάζονται από την καθιερωμένη από αιώνες στις περισσότερες χώρες νομοθεσία για την απαγόρευση της τοκογλυφίας , που ως τα τέλη της δεκαετίας του ’70 έθετε περιορισμούς και στην δράση των τραπεζών .
Η πολιτική επίθεση στις τράπεζες στις ΗΠΑ , όπως σχολιάζει το »Bloomberg» έχει προκαλέσει αιφνιδιασμό και αμηχανία , καθώς ήδη με άλλη τροπολογία που ψηφίσθηκε καθιερώθηκαν ανώτατα όρια στις χρεώσεις που μπορούν να επιβάλλουν οι εταιρείες πιστωτικών καρτών στους εμπόρους , κάθε φορά που χρησιμοποιείται μια κάρτα – σημειώνεται ότι ανάλογο πρόβλημα με δυσθεώρητες χρεώσεις των εμπόρων παρατηρείται και στην Ελλάδα , αλλά ουδέποτε συζητήθηκε δημόσια .
Το διεθνές πρακτορείο ( Bloomberg ) φιλοξενεί δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου της Discover , μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες έκδοσης καρτών στης ΗΠΑ , η οποία αντανακλά το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στο τραπεζικό κύκλωμα : η ροή των προτεινόμενων κανόνων για τις τράπεζες είναι τόσο ισχυρή , που την συναγωνίζονται μόνο οι αναφορές για την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Ισλανδία .Δυο φορές την ημέρα έρχεται και κάποια νέα «φουρνιά» , ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ρόι Γκάθρι .
Στην Ελλάδα πάντως , οι εξελίξεις μοιάζουν να βρίσκονται αιώνες πίσω . Το λόμπι των τραπεζιτών , αν και αποδυναμωμένο αισθητά από την κρίση , καταφέρνει να υπερασπίζεται την κεκτημένη ασυδοσία , διαθέτοντας άριστες προσβάσεις στο πολιτικό σύστημα .
Είναι χαρακτηριστικό , ότι ακόμη και η αυτονόητη ρύθμιση για τους υπερχρεωμένους οφειλέτες , με την οποία επιχειρεί η Λ.Κατσέλη να ενσωματώσει στο ελληνικό δίκαιο στοιχεία σύγχρονου πτωχευτικού δικαίου ιδιωτών , παρέμενε επί μήνες μπλοκαρισμένη.
Περιέργως , όπως λέγεται στην τραπεζική αγορά , η μεγάλη δύναμη επιρροής που ασκούν σήμερα οι τραπεζίτες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα πηγάζει από την αδυναμία τους : όσο περισσότερο «φλερτάρουν» , λόγω την κρίσης , με το χείλος της αβύσσου , τόσο λιγότερη αποφασιστικότητα δείχνει ο πολιτικό σύστημα στην επιβολή κανόνων , που θα έθιγαν ακόμα και τις πιο αντικοινωνικές πτυχές της τραπεζικής δραστηριότητας , υπό την συνεχή απειλή ότι θα «θιγούν τα οικονομικά μεγέθη των τραπεζών σε μια κρίσιμη συγκυρία» .
Πηγή : sofokleous10
Ξέπλυμα «βρώμικου χρήματος» …
6 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Ακόμη και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος μπορούν να κατηγορηθούν οι επαγγελματίες που δεν εκδίδουν αποδείξεις λιανικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών.
Αναλυτικότερα , προβλέπεται ότι ως βασικά φορολογικά αδικήματα τα οποία θα πρέπει να ερευνώνται για το εάν συνδέονται και με «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος» θα θεωρούνται και τα ακόλουθα:
- Η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση φορολογικών στοιχείων ( αποδείξεις , τιμολόγια κ.λπ. ) οποιασδήποτε αξίας , εφόσον τα αδικήματα αυτά διαπιστώθηκαν από διαφορετικούς φορολογικούς ελέγχους εντός της ίδιας χρήσης ή από τον ίδιο φορολογικό έλεγχο σε τρεις τουλάχιστον συναλλαγές του επιτηδευματία εντός της ίδιας χρήσης και υπό την προϋπόθεση ότι διαπράχθηκαν από την 1η Ιουνίου 2010 και μετά .
- Η μη πληρωμή στο Δημόσιο ληξιπρόθεσμων οφειλών που μαζί με τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής υπερβαίνουν τις 120000 € , ακόμη κι αν οι οφειλέτες έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση .
- Η παράλειψη υποβολής ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης φορολογίας εισοδήματος , εφόσον ο φόρος που αναλογεί στα αποκρυβέντα καθαρά εισοδήματα υπερβαίνει σε κάθε διαχειριστική περίοδο το ποσό των 15000 € και υπό την προϋπόθεση ότι τα αδικήματα αυτά διαπράχθηκαν από 05/08/2008 και μετά .
- Η μη απόδοση στο Δημόσιο του φόρου πλοίων , εφόσον το ποσό του φόρου που δεν αποδόθηκε για κάθε διαχειριστική περίοδο υπερβαίνει τα 15000 € και υπό την προϋπόθεση ότι το αδίκημα τελέστηκε από τις 05/08/2008 και μετά .
- Η μη απόδοση ή η ανακριβής απόδοση ΦΠΑ και λοιπών παρακρατούμενων και επιρριπτόμενων φόρων , τελών ή εισφορών , εφόσον το ποσό που δεν αποδόθηκε υπερβαίνει τα 3000 € σε ετήσια βάση και υπό την προϋπόθεση ότι τα αδικήματα τελέστηκαν από τις 05/08/2008 και μετά .
- Η έκδοση ή αποδοχή πλαστών και εικονικών τιμολογίων .
- Τα αδικήματα λαθρεμπορίας που τελέστηκαν από 23/04/2010 και μετά .
H «κερδίζω – χάνεις» πολιτική της Γερμανίας .
5 Οκτωβρίου, 2010 Σχολιάστε
Η ελληνική κρίση προκάλεσε μια έντονη διαπραγματευτική διεργασία στην Γερμανία.Ο λόγος της διεργασίας αυτής είναι ότι η ελληνική κρίση ήταν η πρώτη ένδειξη ότι οι οικονομικές σχέσεις στην ΕΕ έχουν σχεδιαστεί με τρόπο που δεν εξασφαλίζεται η οικονομική ενσωμάτωση των χωρών – μελών της , αλλά αντιθέτως προκαλεί έντονες παραμορφώσεις , με απρόβλεπτες συνέπειες για την Ευρωζώνη.
Οι παραμορφώσεις αυτές έχουν ως συνέπεια την παραγωγική αποδυνάμωση των περισσότερο αδύναμων χωρών , με ανάλογη ενδυνάμωση των οικονομικά εύρωστων χωρών.
Αυτό σημαίνει ότι για να διατηρηθεί η Ευρωζώνη θα πρέπει οι οικονομικά εύρωστες χώρες να καλύψουν τα ελλείμματα των χωρών που εμφανίζουν σημάδια οικονομικής κατάρρευσης .
Φυσικά η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να συμβάλει στην κάλυψη των ελλειμμάτων αυτών.
Διαφορετικά θα έπρεπε να επιστρέψει ένα σημαντικό μέρος των ωφελειών που άντλησε άμεσα ή έμμεσα όλα αυτά τα χρόνια και που προκλήθηκε με την καταστροφή του παραγωγικού ιστού των υπολοίπων χωρών , μετά την άρση των εθνικών δασμών τους , που επέτρεψε την ανεμπόδιστη εισαγωγή των γερμανικών προϊόντων και των προϊόντων από τις τρίτες χώρες.
Για τον λόγο αυτόν και με ευκαιρία την ελληνική κρίση η Γερμανία προσδιόρισε την διαπραγματευτική της στρατηγική για τις χώρες – μέλη της Ευρωζώνης που θα μπορούσαν να βρεθούν στην θέση της Ελλάδας.
Η στρατηγική αυτή βασίστηκε στα ακόλουθα σημεία :
- Επίδειξη φαινομενικής αδιαφορίας για την χρεοκοπία της Ελλάδας , παρά το γεγονός ότι οι συνέπειες της χρεοκοπίας θα της προκαλούσαν πολλαπλάσιες συνέπειες σε σχέση με αυτές που θα είχε η Ελλάδα . Η συμπεριφορά της αυτή αύξησε τον πανικό της ελληνικής κυβέρνησης , η οποία μάλιστα δέχτηκε τον δανεισμό της από την Γερμανία με τοκογλυφικούς όρους ( 5% αντί του 3% που είχε δανειστεί η Γερμανία ) .
- Φρόντισε να στρέψει την γερμανική κοινή γνώμη εναντίον της Ελλάδας , προκειμένου να την χρησιμοποιήσει μελλοντικά ως άλλοθι για την άρνησή της να υποστηρίξει κάθε άλλη χώρα που θα ερχόταν στην θέση της Ελλάδας , όπως π.χ. της Ισπανίας , της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας .
- Ανέπτυξε μοντέλα «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» για τις χώρες της Ευρωζώνης , όπως επίσης κατάλογο κυρώσεων για τα «μαύρα πρόβατα» της Ένωσης , παρά το γεγονός ότι οι χειρισμοί αυτοί θα ενισχύσουν τα νεοναζιστικά ρεύματα στην Γερμανία .
Οι πια πάνω χειρισμοί φαίνεται μέχρι σήμερα να είναι υποδειγματικοί , αφού εμφανίζεται να περιορίζουν στο ελάχιστο τις επιβαρύνσεις της Γερμανίας σε περίπτωση επέκτασης της οικονομικής κρίσης σε πρόσθετες χώρες .
Τα θετικά αποτελέσματα των γερμανικών χειρισμών έχουν ωστόσο βραχυχρόνια μόνο επίδραση , αφού τα προβλήματα των χωρών – μελών της Ευρωζώνης πηγάζουν από την διάρθρωση του οικονομικού μοντέλου της ΕΕ ( και προηγουμένως της ΕΟΚ ) .
Το μοντέλο αυτό αυξάνει , αντί να μειώνει , τις ανισότητες μεταξύ των χωρών – μελών της Ένωσης , αφού η διαπραγματευτική τους σχέση είναι «κερδίζω – χάνεις» . Εάν λοιπόν επιδιώκεται η μακροχρόνια επιβίωση της Ένωσης , τότε θα πρέπει να γίνει μια ειλικρινής συζήτηση μεταξύ των μελών της.
Η συζήτηση αυτή θα μπορούσε να διευκολυνθεί σημαντικά , εάν οι χώρες που αντιμετωπίζουν ή που πρόκειται να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως αυτά της Ελλάδας συνασπισθούν και συντονίσουν την στρατηγική τους.
Το αντικείμενο της συζήτησης αυτής είναι μια νέα συνθήκη , που θα οδηγήσει στην πραγματοποίηση της οικονομικής ενσωμάτωσης των χωρών – μελών και έτσι σε διαπραγματευτική έκβαση «κερδίζω – κερδίζεις» , κατά την οποία το «κερδίζω» της Γερμανίας θα είναι , αναγκαστικά , μικρότερο σε σχέση με το παρελθόν.
Διαφορετικά η ζωή της Ευρωζώνης προβλέπεται σύντομη , κάτι που προφανώς θα βλάψει και την Γερμανία .
Πηγή : Ανδρέας Νικολόπουλος . Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ( http://www.cirn.aueb.gr/ )