Υπάρχει οικονομική επιστήμη:

blacklista.gr

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ;

     Με αφορμή την κρίση αναβίωσε ο επί πολλά έτη παραμελημένος διάλογος για την μεθοδολογία της «οικονομικής επιστήμης» .
 Για ορισμένους , μεθοδολογικές αδυναμίες , ερευνητικά λάθη και κενά οδήγησαν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και σε αξιώματα , τα οποία με την σειρά τους προσέφεραν το διανοητικό υπόβαθρο της κρίσης ( Eichengreen 2009 , Wyplosz 2009 , Kirchgassner 2009 , Krugman 2009 ) .
      Καταρχάς διατυπώθηκε η άποψη  ότι η κρίση δεν ήταν δυνατόν να αναλυθεί επαρκώς επειδή δεν υπάρχουν τα κατάλληλα ερμηνευτικά εργαλεία , επειδή οι νεοκλασικοί δεν σκέφτονται σε συνολικές κατηγορίες , δηλαδή δεν λαμβάνουν υπόψιν άλλες διαστάσεις ( πολιτικές , κοινωνικές , ψυχολογικές ) του οικονομικού συστήματος .
      Στο κυρίαρχο αναλυτικό υπόδειγμα της μικροοικονομικής , τα μεγάλα ζητήματα της οικονομίας αναλύονται στην βάση συμπεριφορών μεμονωμένων οικονομικών υποκειμένων .
     Η μικροθεώρηση ως επιστημονική μέθοδος είναι ακατάλληλη να ερμηνεύσει το συνολικό σύστημα με τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις του .
 Κάθε άτομο είναι διαφορετικό , με συνέπεια οι συμπεριφορές τους να μην είναι ταυτόσημες , γεγονός που αγνοήθηκε από τα υποδείγματα των αποτελεσματικών αγορών και των ορθολογικών προσδοκιών .
      Αντιβαίνει στον πραγματικό κόσμο η υπόθεση ότι όλα τα άτομα συμπεριφέρονται στον οικονομικό βίο με τον ίδιο τρόπο .
     Το αποτέλεσμα της οικονομικής ανάλυσης θα ήταν εγγύς της πραγματικότητας εάν , αντί της μηχανιστικής μεθόδου , ήθελαν υιοθετηθεί μέθοδοι από την βιολογία και την συμπεριφορική ψυχολογία !!
     Πέραν του ότι δεν υπάρχουν αναλυτικά υποδείγματα για την πρόβλεψη και ερμηνεία της σύγχρονης κρίσης , δεν υπήρξαν υποδείγματα που να ενσωματώνουν επαρκώς πραγματικές ανθρώπινες συμπεριφορές , το κατά τον Keynes και τους Akerlof και Shiller «ζωικό ένστικτο» , όπως η εμπιστοσύνη ή έλλειψη αυτής , διαφθορά ή κακή πίστη , νομισματική πλάνη , συμπεριφορά «αγέλης» , απληστία , αλτρουισμός κ.α. , δηλαδή ανορθολογικές συμπεριφορές και μη οικονοικά κίνητρα που ασκούν την μεγαλύτερη επίδραση στις οικονομικές αποφάσεις ( Akerlof/Shiller 2009 ) .
     Ως μια άλλη βασική αδυναμία της οικονομικής επιστήμης αναφέρεται ο αναλυτικός διαχωρισμός μεταξύ μακροοικονομικής και χρηματοοικονομικής ( Wyplosz 2009 ) .
 Λ.Χ. , οι ειδικοί της χρηματοοικονομικής ανάλυσης και μηχανικής ανέπτυξαν μια ιδιαίτερα εξειδικευμένη θεωρία λαμβάνοντας την μακροοικονομική ως δεδομένη , ενώ από την άλλη οι μακροοικονομολόγοι θεώρησαν τα χρηματοοικονομικά ως παράπλευρα και ως εξωγενών δεδομένα .
      Ένα επί πλέον κριτικό επιχείρημα , το οποίο επανήλθε στον διάλογο , σχετίζεται με την έντονη μαθηματικοποίηση της οικονομικής επιστήμης .
      Η προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Warlas για την δημιουργία μιας καθαρής επιστήμης στην βάση των μαθηματικών μεθόδων των θετικών επιστημών , προκάλεσε την παραμέληση της πολυπλοκότητας των οικονομικών φαινομένων και της αλληλεπίδρασης μεταξύ οικονομικών , κοινωνικών και πολιτικών φαινομένων .
     Επιπλέον , με την καθιέρωση του πλασματικού προτύπου του Homo Economicus , αγνοήθηκε η πραγματική ανθρώπινη φύση . Διατυπώθηκαν έντονες αμφιβολίες για την γνωστική αξία των των πολύπλοκων μαθηματικών υποδειγμάτων της μακροοικονομικής και της χρηματοοικονομικής λόγω των μεγάλων αφαιρέσεων από την πραγματικότητα και του αξιώματος για εφαρμογή των συμπερασμάτων στην πραγματική οικονομία ( Eichengreen 2009 ) .
     Συχνά , στις υποθέσεις των υποδειγμάτων βρίσκεται και το αποτέλεσμα .
 Ακόμη , ιδιαίτερα έντονη υπήρξε η κριτική στα υποδείγματα των νεοκλασικών που στηρίζονται στις ορθολογικές προσδοκίες και στην απόλυτη πληροφόρηση των οικονομικών δρώντων ( Stiglitz 2009 ) .
     Oι οικονομικές προβλέψεις , παρά τις όποιες μεθοδολογικές και πρακτικές δυσκολίες , έχουν καθιερωθεί διεθνών εδώ και πολλές δεκαετίες .

     Δεν είναι υπερβολή εάν λεχθεί ότι το πρώτο ζητούμενο από τους οικονομολόγους είναι η πρόβλεψη των οικονομικών εξελίξεων και λιγότερο η ανάλυση των οικονομικών φαινομένων και η διατύπωση προτάσεων πολιτικής .

     Η εμπειρία με την πρόσφατη οικονομική κρίση έδειξε ότι , πλην εξαιρέσεων , οι οικονομικές προβλέψεις απέτυχαν παταγωδώς .

     Αρκεί να δει κανείς τις προβλέψεις των μεγάλων διεθνών οργανισμών και των εθνικών ερευνητικών κέντρων και στατιστικών υπηρεσιών , οι οποίες προέβλεπαν θετικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης για τα έτη 2008 και 2009 , για να κατανοήσει την αδυναμία του εγχειρήματος της πρόβλεψης .

     Πέραν της σκωπτικής ρήσης ότι οι οικονομολόγοι είναι καλοί στην πρόβλεψη του παρελθόντος, διατυπώθηκε και η άποψη ότι κατά τις περιόδους κρίσεων καλό θα ήταν να μην δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα των προβλέψεων , διότι επηρεάζουν αρνητικά την ανθρώπινη συμπεριφορά  ( Zimmermann 2009 ) .

     Συμπερασματικά , υποστηρίζεται ότι η αδυναμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των οικονομολόγων να προβλέψουν την κρίση , ώστε να καταστεί εφικτή η πρόληψή της , περιορίζει την χρησιμότητα της «οικονομικής επιστήμης» .

     Με αφορμή την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 , ιδιαίτερα σφοδρή υπήρξε και η κριτική στην υπόθεση των αποτελεσματικών αγορών ( Buiter 2009a , Economist 2009 ) , λόγω της μεγάλης επίδρασης που είχε στις αγορές , αλλά και στις πολιτικές απορρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών .   Σύμφωνα με την υπόθεση αυτή , όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες ενσωματώνονται από ορθολογικά δρώντα υποκείμενα συνεχώς και πλήρως στις τιμές .

Κατά συνέπεια , οι αγορές είναι σταθερές , ενώ πιθανές αποκλίσεις ακολουθούν το υπόδειγμα της τυχαίας διαδρομής ( random walk ) .

Αυτό σημαίνει ότι οι χρηματιστηριακές τιμές δεν μπορούν να προβλεφθούν , κερδοσκοπικές φούσκες είναι αδύνατες και η αγορά έχει πάντα δίκαιο .

Για τον λόγο αυτόν , δεν χρειάζονται κρατικές ρυθμίσεις ή παρεμβάσεις . Για ορισμένους , έτσι εξηγείται και η ανεμελιά των εποπτικών αρχών αλλά και των επενδυτών στην αντιμετώπιση νέων προϊόντων όπως πιστωτικά παράγωγα , δομημένες ενυπόθηκες πιστώσεις όπως MBS ( Mortgage Backed Securities ) , CDOs ( Collateral Debt Obligations ) κ.α..

      Τα μαθηματικά μοντέλα στα οποία βασίζονται τα νέα εργαλεία υπαινίσσονται μια αξιοπιστία , η οποία στην πράξη δεν εμφανίζεται .
      Η μέθοδος και η πολυπλοκότητά τους κερδίζουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών , μιας και οι κίνδυνοι φαίνονται μαθηματικά ελεγχόμενοι .
      Για παράδειγμα , η εργασία του Li ( 2000 ) , για την συσχέτιση κινδύνων αθετήσεων διαφόρων τίτλων με την βοήθεια της συνάρτησης του Gauss , έφερε την επανάσταση στην αγορά των Credit Default Swaps και Collateralized Debt Bonds ( Salomon 2009 ) .

     Έτσι , θεωρήθηκε ότι οι κίνδυνοι των αγορών με τα νέα εργαλεία μειώθηκαν σημαντικά , με αποτέλεσμα την απορρύθμιση και την ανάληψη υπερβολικών κινδύνων με τα γνωστά αποτελέσματα .

Το παραπάνω άρθρο προέρχεται από την «Σειρά Ερευνητικών Εργασιών , 16(11) :253-272» από τους :

      –  Άγγελος Κότιος , Καθηγητής Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά .

      – Γεώργιος Γαλανός , Διδάκτωρ Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών .

                 Τελικά υφίσταται η «οικονομική επιστήμη» ;

 

 

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

 

Η ηθική τράπεζα δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα ..

blacklista.gr

ΗΘΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Ο όρος «ηθική τράπεζα» , αποτελεί ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που δοκιμάστηκε στην πράξη και λειτουργεί με θεαματικά αποτελέσματα ήδη από την δεκαετία του 1970 σε πολλές χώρες του κόσμου ( 24 τράπεζες σε 13 χώρες ) .
Θα μπορούσαμε να το θέσουμε σαν  μια δυτική απάντηση στο islamic banking ( ισλαμικό τραπεζικό σύστημα ) .
Στόχος των «ηθικών τραπεζών» , δεν είναι τα υπέρογκα κέρδη , αλλά η στήριξη ατόμων και ομάδων που αποκλείονται από το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα με την χορήγηση μικροπιστώσεων .
Κριτήρια μάλιστα για την δανειοδότηση είναι ο κοινωνικός και περιβαλλοντικός χαρακτήρας των επιχειρήσεων . Η τράπεζα ανταμείβεται για την εμπιστοσύνη που δείχνει στους πελάτες της , αφού τα ποσοστά μή αποπληρωμής στην ηθική τράπεζα αγγίζουν μόλις το 0,3% , την στιγμή που στις «συμβατικές» τράπεζες είναι περί το 15% κι ανεβαίνει ταχύτατα .
Το 1999 , χρονιά μετάβασης από την λιρέτα στο ευρώ , ιδρύθηκε στην Ιταλία η Banca Etica ( BE ) με ιδεολογική υπόβαθρο ότι δικαίωμα στην πίστωση έχουν όλοι και στόχο να εξασφαλίσει οικονομική ενίσχυση σε άτομα που αποκλείονταν από τις άλλες τράπεζες , καθώς και μικρούς παραγωγούς , κτηνοτρόφους και τεχνίτες . Η ΒΕ χορηγεί μικροπιστώσεις με χαμηλά επιτόκια ( περίπου 1% ) και μεγάλη περίοδο αποπληρωμής .
Η τράπεζα αξιολογεί με άξονες την δημοκρατική λειτουργία της σχεδιαζόμενης επιχείρησης , τον σεβασμό στο περιβάλλον , καθώς και την ωφέλεια για την κοινωνία .
Χρηματοδοτούνται πολλές «πράσινες» πρωτοβουλίες , αλλά και προγράμματα στα οποία συμμετέχουν άνεργοι ή υλοποιούνται σε υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας .
Μια επιπλέον στρατηγική της ΒΕ είναι ότι δεν αφήνει «στη μοίρα τους» του νέους επενδυτές , αλλά παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της επιχείρησης , ώστε να ελέγχεται η νομιμότητά της και να προωθούνται τα προϊόντα της .
Παράλληλα , η ΒΕ στηρίζει την αποκέντρωση και με την λογική αυτή άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στην Πάντοβα και όχι στην Ρώμη .
Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ηθικών Τραπεζών αναζήτησε ανάλογο φορέα στην Ελλάδα και προετοίμαζε την θεμελίωση μιας Ευρωπαϊκής Ηθικής Τράπεζας το 2010 .
Φυσικά τίποτα δεν προχώρησε για αυτονόητους λόγους .
Το μεγάλο αγκάθι στην θεμελίωση μιας ελληνικής ηθικής τράπεζας είναι τόσο η νομοθεσία , που προϋποθέτει ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για την ίδρυσή της ( υποτίθεται ότι οι συμβατικές τράπεζες το διαθέτουν ) αλλά , και η ελληνική νοοτροπία .
Στην Ιταλία οι πρώτοι που υπέγραψαν για την ΒΕ ήταν μεγάλες μή κυβερνητικές οργανώσεις  , όπως η Arci , με μέλη πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους .
Τέτοιου μεγέθους ΜΚΟ στην Ελλάδα δεν υπάρχουν .
Η παγκοσμίως γνωστότερη ηθική τράπεζα είναι η Grameen Bank στο Μπανγκλαντές , η λεγόμενη «Τράπεζα την Φτωχών» , που ιδρύθηκε το 1983 από τον Muhammed Yunus , που γι’ αυτό τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 2006 .
Στην Ευρώπη λειτουργούν πολλές «πράσινες» , «ηθικές» ή «συνεταιριστικές τράπεζες» , που χορηγούν μικροπιστώσεις χωρίς όμως όπως δηλώνουν ,«να κάνουν φιλανθρωπία» .
Ωστόσο , όχι μόνο δεν έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση , αλλά πολλαπλασίασαν τον τζίρο τους κατά 30% .
Ηθικές τράπεζες έχουμε στην Ολλανδία :

• Triodos Bank . Το Ιούνιο του 2009 κέρδισε τον τίτλο που απένειμαν οι Financial Times «the most sustainable bank of the year». Έχει υποκαταστήματα στην Αγγλία , την Ισπανία και το Βέλγιο . Μεταξύ των δανειοληπτών της είναι και η Αγροπεριβαλλοντική Ομάδα Βιοκαλλιεργητών Δυτικής Ελλάδας , τα προϊόντα της οποίας προωθεί σε αγορές της Κεντρική Ευρώπης .
• ΑSN . Ιδρύθηκε το 1961 από το μεγαλύτερο συνδικάτο στην Ολλανδία . Προτεραιότητές της , η κοινωνική και πολιτική δικαιοσύνη . Ο αριθμός των πελατών συνεχώς αυξάνεται και από 264000 που ήταν το 2005 , έφτασε το έτος 2008 στους 420000 .

Στην Ελβετία :

• ABS ( Alternativ Bank Swiss ) .Ιδρύθηκε το 1990 ως απάντηση στο σκάνδαλο με τις καταθέσεις δικτατορικών καθεστώτων σε ελβετικές τράπεζες . Δανειοδοτεί κυρίως βιοκαλλιεργητές επενδυτές , ΑΠΕ και οργανώσεις κοινωνικού , οικολογικού ή πολιτιστικού χαρακτήρα . « Όταν υπάρχει δυσκολία στην αποπληρωμή , αναζητούμε μια λύση προσαρμοσμένη στις δυνατότητες του κάθε πελάτη» αναφέρει ο Bruno Bisang , υψηλόβαθμο στέλεχός της .

Στην Γαλλία :

• Nef ( Nouvelle economie fratenelle ) . Λειτουργεί από το 1988 . Ο πρόεδρός της Jacky Blanc αναφέρει , «το κατάστημά μας βρισκόταν στην επαρχία της Γαλλίας και μόλις τα τελευταία δέκα χρόνια μεταφέρθηκε την Λυών και άλλες πόλεις» . Η Nef δίνει πίστωση κυρίως σε συνεταιρισμούς και ΜΚΟ .

Στην Ελλάδα :

• Πάπαλα

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

Η υπερτίμηση της δραχμής ( το μεγάλο ελληνικό όπλο )

blacklista.gr

Η ΥΠΕΡΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΩΣ ΟΠΛΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Στην τρέχουσα ανάρτηση , θα αναδειχθεί μια νέα διάσταση του θέματος , η οποία έχει να κάνει με την δυνατότητα της Ελλάδας , αν εγκαταλειφθεί από τους εταίρους και επιστρέψει στην δραχμή , να πληρώσει , τουλάχιστον , τα 206 δισ. ευρώ του κρατικού χρέους που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών με 206 εκ.δραχμές ή ακόμη και τα 330 δισ. ευρώ ομολόγων που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο με 330 εκ. δραχμές .
Ας δούμε πως μπορεί νομικά να γίνει αυτό με την βοήθεια διεθνών εκθέσεων και ενός ειδικού δικηγόρου* από την Βρετανία , συνεταίρου διεθνούς εταιρίας στην Ελβετία και δικηγόρου τόσο στην Νέα Υόρκη όσο και στο Παρίσι , ο οποίος έχει εκπονήσει μελέτες για την ευρωζώνη και το δίκαιο των ομολόγων των κρατών μελών της για περισσότερο από δέκα χρόνια , ενώ πρόσφατα ασχολείται εκτενώς με την περίπτωση της Ελλάδας .

Όταν η Ελλάδα εκδίδει ένα ομόλογο σε ευρώ διεπόμενο από το ελληνικό δίκαιο , το ομόλογο εκδίδεται στο νόμιμο νόμισμα της Ελλάδας την συγκεκριμένη χρονική στιγμή .
Δηλαδή , εφόσον το νόμιμο νόμισμα της Ελλάδας είναι το ευρώ , όσον αφορά στο ελληνικό δίκαιο αυτό θα είναι και το νόμισμα του ομολόγου ( και το ομόλογο αυτό θα είναι πληρωτέο στην Αθήνα ) .

Αν ωστόσο , η Ελλάδα για κάποιον λόγο αποχωρούσε από την ευρωζώνη και ξεκινούσε την έκδοση της δραχμής , τότε θα υποχρεούνταν να καθορίσει ( μέσω του Κοινοβουλίου ) , με νόμο , την ισοτιμία της νέας δραχμής με το ευρώ και αμέσως μετά για ελληνικά δικαστήρια το νόμισμα στο οποίο θα ήταν πληρωτέα τα ομόλογα κάτω από το ελληνικό δίκαιο θα ήταν η νέα αυτή δραχμή και όχι πλέον το ευρώ , αφού η νέα δραχμή θα ήταν το νόμιμο νόμισμα της χώρας .
Η ισοτιμία που θα όριζε η ελληνική Βουλή θα ίσχυε τόσο για την αποπληρωμή των ομολόγων που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο , τα οποία είναι σήμερα ύψους 330 δισ. ευρώ , όσο και σε κάθε άλλη οικονομική δραστηριότητα που θα συμπεριλάμβανε την χρήση της δραχμής , εντός και εκτός Ελλάδας .

Έτσι , η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα με βάση τον νόμο , να υιοθετήσει , αν το επιθυμεί , μια υποχρεωτική για όλους του πολίτες , δανειστές , Τρόικα , κλπ. ισοτιμία , για παράδειγμα , 1 ΔΡΑΧΜΉ = 1000€ ,κάνοντας δηλαδή ανατίμηση και όχι υποτίμηση του νομίσματός της .
Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε να πληρώσει το σύνολο του χρέους που διέπεται από το ελληνικό δίκαιο σε νέες δραχμές , δηλαδή να καταβάλει 330 εκ. δραχμές για να αποπληρώσει χρέος ύψους 330 δισ. ευρώ .
Έτσι , θα έμεναν μόνο τα 35 δισ. ευρώ σε ομόλογα που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο , τα οποία και θα αποτελούσαν χρέος λιγότερο από το 15% του ελληνικού ΑΕΠ .

Αυτό ακριβώς έπραξε η Γαλλία χωρίς νομικό πρόβλημα το 1960 με την δημιουργία του νέου φράγκου με ισοτιμία 1 νέο φράγκο = 100 παλιά φράγκα . Το ίδιο έκαναν και η Γερμανία και η Αυστρία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο .
Ο στόχος είναι να μειωθεί ένα χρέος το οποίο έχει γίνει επαχθές ώστε να μπορέσει η ζωή να συνεχιστεί και να προστατευτεί και όχι να απειληθεί ή να τελειώσει .
«Τα νέα νομίσματα έχουν εκδοθεί χωρίς μεγάλες νομικές προκλήσεις κατά την διάρκεια της ιστορίας» αναφέρει ο ειδικός στο θέμα δικηγόρος στους Financial Times , προσθέτοντας ότι αν οι ομολογιούχοι ελληνικών ομολόγων που ρυθμίζονται από το ελληνικό δίκαιο ( το 90% του χρέους , δηλαδή 330 δισ. ευρώ , υπάγεται σε αυτήν την κατηγορία παρά το Μνημόνιο καθώς αυτό δεν έχει περάσει απ’ την Βουλή – Με τους πιο επιφυλακτικούς υπολογισμούς και αν δεν συμπεριλάβουμε τα ομόλογα της Τρόικας και της ΕΚΤ , τουλάχιστον 206 δισ. ευρώ ομολόγων ρυθμίζονται από το ελληνικό δίκαιο ) , προσπαθήσουν να καταθέσουν αγωγή εναντίον της Ελλάδας και να απορρίψουν το αίτημα των ομολογιούχων δικαιώνοντας την χώρα .

Μα και αν ακόμη οι ομολογιούχοι επιχειρήσουν να καταθέσουν αγωγή εναντίον της Ελλάδας σε διεθνή δικαστήρια « πέρα από το θέμα της δικαιοδοσίας ( το οποίο μάλλον δε θα ξεπεράσουν ) θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολύ καλά τεκμηριωμένες νομολογίες για τα ομόλογα της Σερβίας και της Βραζιλίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο » αναφέρει στους Financial Times ο ειδικός δικηγόρος .

Αφού η Ελλάδα πληρώσει τους δανειστές της και αποτάξει τα δεσμά τους χρέους της , θα μπορούσε να επιτρέψει την ελεύθερη διακύμανση της δραχμής έναντι των υπολοίπων νομισμάτων κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα την υποτίμησή της , με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας .

Αυτό που πρωταρχικών πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι η Ελλάδα έχει στα χέρια της μια σειρά πλεονεκτημάτων και επιλογών εξαιτίας του γεγονότος πως το δίκαιο του 90% των κρατικών ομολόγων είναι το ελληνικό και όσο δεν παραχωρεί αυτό τον νομικό της πλεονέκτημα και δεν αποδέχεται την μετατροπή του δικαίου στο αγγλικό δεν μπορεί κανείς , ούτε η Τρόικα ούτε οι δανειστές της να την εκβιάσουν ουσιαστικά , γιατί είναι η ίδια που είναι 100% νομικά καλυμμένη και οι υπόλοιποι που είναι απολύτως ακάλυπτοι .

Η νομική διάσταση την ελληνικής κρίσης φανερώνει πως οι Έλληνες αξιωματούχοι απέκρυψαν την αλήθεια από την Βουλή και τον ελληνικό λαό και ποτέ δεν τους γνωστοποίησαν τα πραγματικά νομικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας και το γεγονός πως στην πραγματικότητα δεν μπορεί κανείς να την εκβιάσει για τίποτα , παρά μόνο να επιχειρήσει να συνεργαστεί μαζί της .
Ό,τι ισχύει για την Ελλάδα , ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για την Ιρλανδία , την Ισπανία , την Πορτογαλία , την Ιταλία κλπ. δημιουργώντας ένα σκηνικό τρόμου τόσο για τις Ευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν δανείσει περί τα 9 τρισ. στις χώρες της Ευρωζώνης όσο και για τις αμερικανικές τράπεζες που έχουν ασφαλίσει αυτό το χρέος .

* Ο ειδικός στο θέμα δικηγόρος είναι ο : Gilles Thieffry , Solicitor ( Englann and Wales ) ,Member of the York bar , Avocat au Barreau de Paris and Partner at GTLaw , Geneva ) .

To παραπάνω άρθρο είναι του Πάνου Παναγίωτου , επικεφαλής χρηματιστηριακός αναλυτής XrimaNews.gr,GSTA Ltd,WTAEC Ltd

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.