Νεκρό σημείο επιχειρήσεων ( Break Even Point )


200

Νεκρό σημείο επιχειρήσεων ( Break Even Point )

     Το Break Even Point μιας επιχείρησης είναι το ύψος των πωλήσεων στο οποίο τα συνολικά έξοδα της επιχείρησης ισούνται με συνολικά έξοδα ( σταθερά και μεταβλητά )* .

Υπολογίζεται ως ποσοστό επί τοις εκατό ( % ) του συνόλου των πωλήσεων που μπορεί να πραγματοποιήσει η επιχείρηση , σύμφωνα με την εγκατεστημένη δυναμικότητά της .

Έχει μεγάλη σημασία γιατί η επιχείρηση έχει και σταθερές δαπάνες που δεν εξαρτώνται από την λειτουργία της επιχείρησης αλλά από την ύπαρξή της .

Όσο ο βαθμός λειτουργίας της επιχείρησης είναι κάτω από το νεκρό σημείο , οι σταθερές δαπάνες δεν καλύπτονται από το περιθώριο κέρδους και η επιχείρηση έχει ζημίες .

Πάνω από το νεκρό σημείο , η επιχείρηση καλύπτει τις σταθερές δαπάνες της και αρχίζει να έχει κέρδη .

Όσο χαμηλότερο είναι το νεκρό σημείο ( ως επί τοις εκατό των μέγιστων δυνατών πωλήσεων ) , τόσο μεγαλύτερη είναι η ευελιξία της επιχείρησης και η δυνατότητά της να προσαρμόζεται στην συγκυρία της αγοράς .

Όπως καταλαβαίνετε , σήμερα όλες σχεδόν οι επιχειρήσεις βρίσκονται κάτω από τα νεκρά τους όρια και συν τοις άλλοις , τα Break Evens Points είναι στα ύψη ( η υψηλή φορολόγηση , η έλλειψη εγγυητικών επιστολών των τραπεζών μας για να πραγματοποιηθούν αγοραπωλησίες από το εξωτερικό , η αύξηση του κόστους των πρώτων υλών , η έλλειψη τραπεζική χρηματοδότησης και επαναχρηματοδότησης  κ.α. ) , με αποτέλεσμα οι εννέα στις δέκα να αγγίζουν την χρεωκοπία ή να είναι ήδη χρεοκοπημένες .
*
Σταθερές και μεταβλητές δαπάνες . ( σταθερά και μεταβλητά έξοδα )

  • Σταθερές δαπάνες : Είναι οι δαπάνες , το ύψος των οποίων εξαρτάται από την ύπαρξη και όχι από τον βαθμό λειτουργίας της επιχείρησης . Περιλαμβάνονται , οι τόκοι των μακροπρόθεσμων δανείων , οι αποσβέσεις , οι δαπάνες συντήρησης και ασφάλισης και οι δαπάνες διοίκησης .
  • Μεταβλητές δαπάνες : Είναι οι δαπάνες των οποίων το ύψος μεταβάλλεται ανάλογα με τον βαθμό λειτουργίας της επιχείρησης ( με κριτήριο τον όγκο της παραγωγής ή των πωλήσεων ). Περιλαμβάνονται , το συνολικό κόστος παραγωγής ( πλην των δαπανών συντήρησης και ασφάλισης ) , οι δαπάνες διάθεσης και οι τόκοι των βραχυπρόθεσμων δανείων .

Η διάκριση σε σταθερές και μεταβλητές δαπάνες , είναι σημαντική για δύο τουλάχιστον λόγους :

     α) Οι σταθερές δαπάνες παράγονται από τις αρχικές επενδυτικές αποφάσεις και δεν μεταβάλλονται μέχρι να πραγματοποιηθούν νέες επενδύσεις , ενώ στην συνέχεια η αποτελεσματικότητα της διοίκησης κρίνεται από την διαχείριση των μεταβλητών δαπανών .
     β) Η διάκριση αυτή μας επιτρέπει να υπολογίσουμε το κρίσιμο Νεκρό σημείο , κάτω από το οποίο υπάρχουν εξ ορισμού ζημίες και πάνω από το οποίο αρχίζει η διαμόρφωση  κέρδους .
Επισημαίνεται όμως ότι στην πράξη , ορισμένες από τις μεταβλητές δαπάνες δεν είναι απολύτως μεταβλητές . Π.χ. σε περίπτωση προσωρινής μείωσης της παραγωγής , ο αριθμός των εργαζομένων δεν είναι εφικτό να μειώνεται ανάλογα , λόγω κοινωνικών αντιδράσεων ή και λόγω νομικών περιορισμών ( αυτό ίσχυε φυσικά σε παλαιότερες εποχές ) .
Άλλως τε , δεν μπορεί παρά να αποτελεί την τελευταία λύση της σύγχρονης επιχείρησης που στηρίζεται κυρίως στο ανθρώπινο κεφάλαιο και επενδύει σε αυτό ( δαπάνες επιμόρφωσης , έρευνας και ανάπτυξης , κ.λπ. ) .

 

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

 

Σχολιάστε