Θεωρία παιγνίων ( Γενική Θεωρία ; )


                        ΘΕΩΡΙΑ ΠΑΙΓΝΙΩΝ
     Η θεωρία παιγνίων ( game theory ) ξεκίνησε σαν κλάδος των οικονομικών με το σπουδαίο βιβλίο των Τζον φον Νόιμαν ( John von Neumann ) και Όσκαρ Μόργκενστερν ( Oskar Morgenstern ) , Θεωρία Παιγνίων και Οικονομική Συμπεριφορά ( Theory of Games and Economic Bahaviour ) πάνω σε παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος ( zero-sum games ) .
To κύριο αντικείμενό της είναι η ανάλυση των αποφάσεων σε καταστάσεις ( παιχνίδια ) στρατηγικής αλληλεπίδρασης ( strategic interdependence ) .
     Τα παίγνια είναι μία μέθοδος ανάλυσης προβλημάτων που έχουν σχέση με τον τρόπο λήψης αποφάσεων σε καταστάσεις σύγκρουσης και συνεργασίας .
Παίκτης μπορεί να είναι ένα πρόσωπο , μία οργάνωση , ένα κράτος ή ένας συνασπισμός . Ως αντικείμενο έρευνας μπορούν να θεωρηθούν διάφορα προβλήματα πολιτικής , ψυχολογικής , κοινωνικής , οικονομικής μορφής .
     Για την λύση των προβλημάτων αυτών θεωρείται προηγουμένως απαραίτητη η ανάλυση καταστάσεων , όπου δύο ή περισσότεροι δρώντες ( παίκτες ) βρίσκονται αντιμέτωποι και ακολουθούν συνεργατικές στρατηγικές .
Κάθε παίκτης προσπαθεί να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που διαθέτει , για να εμποδίσει τον αντίπαλό του να αποκτήσει πλεονεκτήματα που θα περιορίσουν τα κέρδη του .
     Επομένως , οι ενέργειές του εξαρτώνται άμεσα από την θέση ( στρατηγική ) που θα επιλέξει ο αντίπαλος .
     Υποθέτουμε αρχικά ότι υπάρχει μία κατάσταση , όπου ορισμένοι δρώντες ( παίκτες ) , παίρνουν αποφάσεις , οι οποίες οδηγούν σε ορισμένα αποτελέσματα ( consequence ) .
Οι δρώντες αυτοί μπορεί να είναι δύο ή και περισσότεροι .
     Ένα παίγνιο διαφέρει από μία πραγματική κατάσταση απλού ανταγωνισμού ή σύγκρουσης στο ότι η πραγμάτωσή του γίνεται ακριβώς κάτω από ορισμένες συνθήκες και σύμφωνα με ορισμένους κανόνες .
Όλα τα παίγνια περιέχουν το χαρακτηριστικό του ανταγωνισμού μεταξύ των παικτών τους και το αποτέλεσμά του οδηγεί σε κέρδη ή απώλειες .

     H Θεωρία Παιγνίων μας παρουσιάζει όλους μας , γυναίκες και άντρες , ως παίκτες και όλες τις κοινωνικές μας δραστηριότητες ως παίγνια ( από τις αγοραπωλησίες μετοχών μέχρι την μουσική που ακούμε ) .
     Στόχος της είναι να προβλέπει την συμπεριφορά μας σε κάθε υπο-παίγνιο ( του Μεγάλου Παιγνίου της Κοινωνίας ) . Χαρακτηριστικό της , η απόρριψη της στρατηγικής του Seldon να κρατά κρυφές τις προβλέψεις της Θεωρίας του .
Αξίωμά της , η παραδοχή πως όλοι έχουμε κοινή και πλήρη  γνώση των προβλέψεών της ( περί της συμπεριφοράς όλων ) .
     Για να προκριθεί όμως ως Γενική , η Θεωρία Παιγνίων , πρέπει όχι μόνο να γνωρίζουμε τις προβλέψεις της για τις πράξεις μας ( και των άλλων ) αλλά και να τις πιστεύουμε .
Δεδομένου όμως ότι είμαστε ορθολογιστές , οι προβλέψεις της Θεωρίας Παιγνίων πρέπει να είναι αληθινές . Αλλιώς γιατί τις πιστεύουμε ; Πρέπει να είναι και συγκεκριμένες , διαφορετικά στερούνται σημασίας .
Με άλλα λόγια , η Θεωρία Παιγνίων , έθεσε έναν δύσκολο στόχο στον εαυτό της : Να αποδείξει πως όλα τα παίγνια της κοινωνίας διαθέτουν ορθολογικές «λύσεις» , τις οποίες μάλιστα μπορεί η ίδια να προσδιορίσει με μόνο εργαλείο τον ορθολογισμό .
     Σήμερα , η Θεωρία Παιγνίων βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη . Φιλοδοξεί να «λύνει» από τα μικρά προβλήματα της κοινωνίας ( π.χ. τον σχεδιασμό δημοπρασιών για τις συχνότητες της κινητής τηλεφωνίας ) μέχρι τα μεγάλα φιλοσοφικά μας αινίγματα ( π.χ. την προέλευση της Ηθικής ) .
Αντίθετα με τον Ιστορικό Υλισμό του Μαρξ , αλλά και όλα τα μεγάλα ρεύματα των κοινωνικών επιστημών , η Θεωρία Παιγνίων , εντάσσει τον εαυτό της στα φαινόμενα που καλείται η ίδια να εξηγήσει . Κανείς παίκτης δεν κάνει πράγματα που δεν θα έκανε αν ήξερε της Θεωρία .
Οι παίκτες ως θεωρητικοί και οι θεωρητικοί ως παίκτες . Εξαίρετο .Όμορφο . Ανθρωπιστικό .
     Μήπως όμως και λογικά παρακινδυνευμένο ; Αυτή η ταύτιση ( α ) θεωρητικού και ( β ) αυτόβουλου υποκείμενου απαιτεί από την Θεωρία , μοναδικά ορθολογικές προβλέψεις ( διαφορετικά πως μπορεί ο θεωρητικός και ο παίκτης να συγκλίνουν στην ίδια πρόβλεψη ; ) .
Την καθιστά ευάλωτη στην Απροσδιοριστία , η οποία έτσι γίνεται θανάσιμος εχθρός της .
Παράλληλα , την ωθεί στον αυταρχισμό , καθώς την αναγκάζει να θέλει το μονοπώλιο της ερμηνείας του τί απαιτεί ( και τί δεν απαιτεί ) από εμάς ο ορθολογισμός .
     Από μια οπτική , η Θεωρία Παιγνίων απελευθερώνει . Μας εντάσσει στα παίγνια της ζωής χωρίς να μας παραδίδει σε αυτά , καθώς μας εφοδιάζει με τα εργαλεία για να τα κατανοούμε και συνεπώς , να τα αλλάζουμε .
Από την άλλη , ο αγώνας της εναντίον της Απροσδιοριστίας την στρέφει προς έναν δεσποτισμό εφάμιλλο των χειρότερων υπερβολών του Διαφωτισμού .
     Για ένα πράγμα δεν υπάρχει αμφιβολία : Ποτέ στο παρελθόν ο ανθρώπινος νους δεν έχει συλλάβει εγχείρημα περισσότερο μεγαλεπήβολο , αυθάδες , συναρπαστικό .
ΠΗΓΗ : Γιάννης Βαρουφάκης ( Η Θεωρία που φιλοδοξεί να ενοποιήσει τις κοινωνικές επιστήμες )
Εκδόσεις : ΔΑΡΔΑΝΟΣ
ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

Η αρχή του Pareto ( κανόνας του 80 – 20 )


                               H AΡΧΗ ΤΟΥ PARETO
     Η αρχή αυτή βασίζεται στην θεωρία του Vilfredo Pareto , Ιταλού οικονομολόγου , κοινωνιολόγου και φιλοσόφου , ο οποίος το 1897 παρατήρησε ότι το 80% του πλούτου στην Ιταλία ( και σε κάθε χώρα που μελέτησε στην συνέχεια ) κατεχόταν από το 20% του πληθυσμού .
Η θεωρία του Pareto για την προβλέψιμη ανισομερή κατανομή έχει έκτοτε συσχετιστεί με σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής .
     Με την αρχική παρατήρηση του Pareto , πολλοί άλλοι επεσήμαναν παρόμοια φαινόμενα στον δικό τους τομέα μελέτης .
Το 1930 στις Ηνωμένες Πολιτείες , ο πρωτοπόρος της Διαχείρισης Ποιότητας Joseph M. Juran , ήταν ο πρώτος που διατύπωσε μια καθολική αρχή την οποία απεκάλεσε κανόνα των σημαντικών ολίγων και των ασήμαντων πολλών ( Law of the vital few and the trivial many ) .
Ωστόσο , η ονομασία Αρχή του Pareto επεκράτησε , ίσως επειδή ακουγόταν καλύτερα από την Αρχή του Juran .
     H Αρχή του Pareto , στο ευρύτερο πλαίσιό της , υποστηρίζει ότι το 80% των αποτελεσμάτων προκύπτουν από το 20% των μέσων ή των αιτίων .
Με άλλα λόγια , ο Κανόνας 80 -20 , σημαίνει ότι σε κάθε κατάσταση , λίγοι παράγοντες ( 20% ) είναι ζωτικοί και πολλοί ( 80% ) είναι επουσιώδεις .
     Το βασικό μήνυμα που μας δίνει ο κανόνας αυτός είναι πως το 80% των αποτελεσμάτων από κάτι το οποίο κάνουμε , θα έρθει από το 20% των προσπαθειών μας .
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν έχεις μια λίστα με 10 πράγματα που θέλεις να κάνεις , 2 μόνον θα αξίζουν πραγματικά να ασχοληθείς μαζί τους και όχι με το υπόλοιπα 8 .
Το ενδιαφέρον είναι πως για όλα θα σπαταλήσεις ισάξιο χρόνο .
     Στην περίπτωση του Pareto , αυτό σήμαινε ότι το 20% των ανθρώπων κατείχαν το 80% του πλούτου . Αντίστοιχα , στην αρχική του εργασία , ο Juran επεσήμανε ότι το 20% των δυσλειτουργιών προκαλούσε το 80% των προβλημάτων .
Οι υπεύθυνοι διαχείρισης έργων γνωρίζουν ότι το 20% της εργασίας ( το πρώτο 10% και το τελευταίο 10% ) , αναλώνουν το 80% του χρόνου και των πόρων .
     Ο Κανόνας 80 – 20 , μπορεί να εφαρμοστεί σε οτιδήποτε , από την επιστήμη του μάνατζμεντ μέχρι τον φυσικό κόσμο .
Γνωρίζετε ότι το 20% των αποθεμάτων σας , καταλαμβάνει το 80% του αποθηκευτικού σας χώρου και ότι το 80% των αποθεμάτων σας προέρχεται από το 20% των προμηθευτών σας ;
Επίσης , το 80% των πωλήσεών σας θα έλθει από το 20% των πωλητών σας , 20% του προσωπικού σας θα προξενήσει το 80% των προβλημάτων σας , αλλά και το 20% του προσωπικού σας θα παράσχει το 80% της παραγωγής σας .
     Μερικά παραδείγματα :

  • Το 20% των πελατών αποφέρουν το 80% των πωλήσεων .
  • Το 80% των κερδών προέρχονται από το 20% των πελατών ( όχι απαραίτητα του ίδιου 20% από το οποίο προέρχεται το 80% των πωλήσεών σας ) .
  • Το 80% των αποθεμάτων σας αποτελούνται από το 20% των προϊόντων σας .
  • Το 80% της μόλυνσης που οφείλεται στο κυκλοφοριακό προκαλείται από το 20% των οχημάτων .
  • Το 20% της διαφήμισης αποδίδει το 80% των αποτελεσμάτων της διαφημιστικής σας εκστρατείας .
  • Το 80% των παραπόνων των πελατών σας αφορούν στο 20% των προϊόντων ή των υπηρεσιών σας .

     Ασφαλώς , η αναλογία 80 προς 20 ισχύει συνήθως κατά προσέγγιση .
Ωστόσο , πάντα καθιστά εμφανή την εξαιρετικά ανισομερή κατανομή αιτίων και αποτελεσμάτων ή μέσων και παραγωγών . Τις πιο πολλές φορές , μάλιστα , η δυσαναλογία αυτή είναι ακόμη μεγαλύτερα : π.χ. Στον τραπεζικό κλάδο , το 10% των πελατών μπορεί να αντιπροσωπεύει το 90% των κερδών της τράπεζας .

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.

Οι κρατικές αλχημίες με τα ομόλογα για την ενίσχυση των Τραπεζιτών .


     ΟΙ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ( ΑΝΟΗΣΙΕΣ ) ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ

     Στον παρακάτω πίνακα υπάρχουν τα στοιχεία των ομολόγων τα οποία το Ελληνικό δημόσιο αγόρασε με το σκεπτικό να κερδίσει από τις χαμηλές τιμές με τις οποίες διαπραγματεύονται τα ομόλογα αυτά στην συγκεκριμένη στιγμή .
     Διευκρινίζουμε ότι τα ομόλογα αυτά τα εξέδωσε το ίδιο το Ελληνικό δημόσιο .
     Αγοράζοντας λοιπόν αυτά τα χαρτιά που στην λήξη τους αν αγοράστηκαν 100€ , θα έπρεπε το κράτος να τα πληρώσει 104,6€ . Αυτό που σκεφτόμαστε αυτόματα είναι πως κινείται πολύ έξυπνα .
     Μόνο έτσι όμως δεν είναι !        
Αυτοί που δίνουν αυτήν την στιγμή αυτά τα ομόλογα στο μειωμένο της αξίας τους ( οι Ελληνικές Τράπεζες φυσικά ) , τρίβουν τα χεράκια τους .
Ποιος περιμένει ότι θα βρεθεί αγοραστής εν μέσω μιας τέτοιας οικονομικής συγκυρίας , που θα σου προσφέρει ζεστό χρήμα και κεφάλαιο ;
     Και δεν φτάνει μόνο αυτό , αλλά το Ελληνικό δημόσιο προχωρά και σε αγορές ομολόγων απ’ τις  τράπεζες με ημερομηνία αποπληρωμής ( λήξης ) , μέσα στο 2013 ή 2015 και η αξία τους έχει πέσει αυτήν στην στιγμή στο 70€ της τιμής εξαγοράς τους κατά την λήξη .  
    Ποιος θα αγόραζε ομόλογα κράτους που είναι αντιμέτωπο με την χρεοκοπία αν όχι άμεσα , ίσως μέσα στον επόμενο χρόνο ;
Μια στάση αναμονής προς την αγορά αυτών των ομολόγων την οποία φυσικά και κρατούν και όλοι οι υποτιθέμενοι επενδυτές , θα έριχνε ακόμα περισσότερο την τιμή τους .
      Κι όμως , το Ελληνικό δημόσιο τα αγοράζει τώρα με την δικαιολογία του μακροπρόθεσμου κέρδους επί της τελικής τιμής των ομολόγων .
Στην ουσία κάνει αγκαλίτσες στους φιλτάτους τραπεζικούς ομίλους με ζεστό παραδάκι και εισροή κεφαλαίων από το δανειάκι του Δ.Ν.Τ.
     Μελετήστε προσεκτικά τον παρακάτω πίνακα και θα διαπιστώσετε το «μεγάλο» κέρδος αυτής της κίνησης από το Ελληνικό δημόσιο .
     Εμείς οι μικρούληδες καί το μάρμαρο θα πληρώσουμε και δεκάρα δεν θα δούμε .
                                                  Κάντε κλικ στον πίνακα για μεγιστοποίηση

Πηγή :http://techiechan.com/?p=1023

ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.