Tι είναι λοιπόν αυτό το περίφημο spread ( μιλάμε για τα CDS spreads ) ;Πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο μέγεθος να επηρεάζει την πιστοληπτική ικανότητα μιας χώρας ;
Ξεκινώντας από τα βασικά….
Για να μπορέσει να δανειστεί μια χώρα, εκδίδει μέσω της Κεντρικής Τράπεζας κρατικά ομόλογα συγκεκριμένης διάρκειας και συγκεκριμένης αξίας.Ο όγκος καθορίζεται από το ύψος του χρέους που θέλει να καλύψει η κυβέρνηση κάθε φορά ενώ το επιτόκιο ή η απόδοση που θα δώσει το ομόλογο στην λήξη , που καλείται maturity yield ( απόδοση κατά την ωρίμανση – χρονικό πέρας ),εξαρτάται από το βαθμό ικανότητας της χώρας να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της.
Παράλληλα όμως με την έκδοση του ομολόγου, διατίθεται και ένα επιπλέον χρηματοοικονομικό εργαλείο το οποίο και αποτελεί την λεγόμενη ασφάλεια της επένδυσης έναντι του κινδύνου σε περίπτωση στάσης πληρωμών.Το εργαλείο καλείται CDS ( Credit default Swap ) και χρησιμοποιείται σαν ένα είδος ασφάλειας στο οποίο, ένα μέρος του χρέους εξαγοράζεται από έναν επενδυτή και ο οποίος καταβάλει κάθε χρόνο σαν ασφάλιστρο ένα μέρος του ποσού που εξαγόρασε.Το ασφάλιστρο αυτό ονομάζεται CDS spread και όπως και το επιτόκιο δανεισμού, έτσι και το spread, εξαρτάται άμεσα από την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας που «πουλάει» το χρέος της.
Όταν η ικανότητα αποπληρωμής των χρεών αυξάνεται τότε το spread μειώνεται και το αντίστροφο.
Το CDS λειτουργεί ως εξής:
Έστω ότι ένας επενδυτής εξαγοράζει για 2 χρόνια ένα ποσοστό από το χρέος μιας χώρας ή μιας εταιρίας, που βρίσκεται σε ύφεση και το οποίο ανέρχεται στα 10 εκατ. € ενώ το spread βρίσκεται στο επίπεδο των 500 μονάδων βάσεως ή αλλιώς 5% ( 1 μ.β. = 0,01% ), τότε κάθε χρόνο θα καταβάλει ασφάλιστρο 5% * 10.000.000 € = 500.000 € τον χρόνο.
Δηλαδή στα 2 χρόνια θα έχει πληρώσει συνολική ασφάλεια για την επένδυσή του 1.000.000 €.Μετά το πέρας της ισχύς του CDS, οι πληρωμές σταματούν και η ασφάλεια παύει να ισχύει ενώ σε περίπτωση που στα 2 χρόνια επέλθει στάση πληρωμών και πτώχευση της χώρας που κατέχει το χρέος, τότε η Κεντρική Τράπεζα καταβάλει στον επενδυτή το ποσό της ασφάλειας δηλ. 10.000.000 €
Με βάση αυτόν τον μηχανισμό λειτουργίας, όταν ένας επενδυτής αγοράζει ένα κρατικό ομόλογο αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο σε περίπτωση πτώχευσης του εκδότη να χάσει σημαντικό ποσό από την επένδυσή του.Έτσι φροντίζει να αγοράζει και ένα είδος ασφαλιστικού συμβολαίου με την μορφή του CDS το οποίο, όπως και μια ασφάλεια ζωής , του αποδίδει ένα ποσό αποζημίωσης σε περίπτωση πτώχευσης .
Γι’ αυτόν τον λόγο όλα τα χρηματοοικονομικά συμβόλαια τύπου swap ή CDS ανήκουν στην κατηγορία των hudge funds , διότι προσφέρουν το λεγόμενο hedging που σημαίνει διασφάλιση του χαρτοφυλακίου έναντι του χρηματοπιστωτικού κινδύνου.
Επειδή λοιπόν τα CDS είναι μέρος των hedge funds είναι ευνόητο ότι θα αποτελούσαν και πηγή κερδοσκοπίας .Μέσω του μηχανισμού των spreads στήθηκε ένα πολύ ευέλικτο και έξυπνο κύκλωμα στοιχημάτων που αφορούσαν πτώχευση κρατών και εταιριών.
Από την στιγμή που τα spreads μεταβάλλονταν κάθε μήνα ήταν επόμενο τα funds μεγάλων επενδυτών
( όπως του Soros ) να μπουν στον πειρασμό της κερδοσκοπίας.
Και πως το πέτυχαν αυτό ;
Ας δούμε το εξής παράδειγμα :
Ένα επενδυτικό fund αγοράζει 10.000.000 € μέσω CDS συμβολαίου από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας με spread 225 μονάδες βάσης ή 2,25% για 5 χρόνια.Τότε για κάθε χρόνο θα καταβάλει ασφάλιστρο 2,25% * 10.000.000 € = 225.000 € , άρα :
1ος χρόνος 225.000 € και το fund στοιχηματίζει ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει τον 2ο χρόνο.Εάν συμβεί αυτό τότε έχουμε για τον 2ο χρόνο επιστροφή 10.000.000 € λόγω πτώχευσης και άρα σε σχέση με τα 225.000 € που κατεβλήθησαν τον 1ο χρόνο έχουμε :
10.000.000 € – 225.000 € = 9.775.000 € κέρδος για το fund.
Επίσης σε περίπτωση αύξησης του spread, στον 2ο χρόνο στις 335 μονάδες βάσης ή 3,35% ( όπως είναι περίπου διαμορφωμένο σήμερα ) τότε προφανώς το fund θα επιχειρήσει μεταπώληση του συμβολαίου για τα επόμενα 4 χρόνια στο καινούργιο spread . Άρα θα καταβάλει το σύνολο των δόσεων και θα εισπράξει επιστροφή το ποσό της ασφάλειας στο καινούργιο spread.
Δηλαδή ..
225.000 € * 5 χρόνια = 1.125.000 € , θα καταβάλει για την πώληση.
3,35% * 10.000.000 € * 4 χρόνια = 1.340.000 , θα εισπράξει μετά την πώληση , άρα ..
1.340.000 – 1.125.000 = 215.000 € κέρδος.
Με αυτούς του δύο τρόπους στήθηκαν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια γύρω από το EURO και την Ελλάδα . Μέσω της προπαγάνδας συγκεκριμένων οίκων αξιολόγησης επήλθε η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και εκτοξεύτηκαν τα spreads ενώ τα οργανωμένα στοιχήματα για πτώχευση της Ελλάδος από μεγάλους επενδυτικούς οίκους του εξωτερικού μετέτρεψαν τα CDS σε χρηματοοικονομικά εργαλεία μαζικής οικονομικής καταστροφής για την Ελλάδα.
Το αποτέλεσμα ;
6.23% το επιτόκιο δανεισμού και 335 μονάδες βάσης το spread του 5ετούς ελληνικού ομολόγου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο George Soros ( μέγας ανθέλληνας παρεμπιπτόντως ) επεσήμανε στο Παγκόσμιο Οικονομικό FORUM στο Νταβός της Ελβετίας , ότι η Ελλάδα παρουσιάζει επενδυτικές ευκαιρίες , αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κος Stark, αξιωματούχος της ΕΚΤ απέρριπτε την ιδέα των ευρωομολόγων και τέλος γι’ αυτόν τον λόγο η Γερμανία αρνείται να συμβάλει στην χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους καθότι ένα μεγάλο μέρος των δανειακών κεφαλαίων της Ελλάδος κατέχονται από την Deutsche Bank .
Σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα αποτέλεσε ένα πειραματόζωο πάνω σε επενδυτικές τεχνικές που θα χρησιμοποιούνται από ‘δώ και πέρα στην παγκόσμια αγορά , όπου το δημόσιο χρέος κάθε χώρας θα αποτελεί και το εισιτήριο της για μια περίοδο πλιάτσικου από κερδοσκόπους επενδυτές και βαθιάς εξάρτησης από το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.
( ΠΗΓΗ : ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ECONOMIST )
ΕΡΕΥΝΑ – ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.